Po zniesieniu obowiązku wizowego dla Gruzinów przed prawie rokiem Niemcy konfrontowane są z drastycznym wzrostem liczby nieuzasadnionych wniosków o azyl składanych przez obywateli gruzińskich. Jak wynika z aktualnych statystyk, niemieckie władze odnotowały trzykrotny wzrost liczby takich wniosków w porównaniu z okresem przed 28 marca 2017, kiedy wprowadzono ruch bezwizowy. Przez ten rok ze swobody przyjazdu do UE bez wizy skorzystało 220 tys. Gruzinów.

Decyzję można cofnąć

W pierwszych trzech miesiącach ubiegłego roku wpłynęło 601 takich wniosków; w analogicznym kwartale br. było ich już 1771. Podobny czy nawet większy wzrost odnotowały także władze Francji, Włoch i Szwecji. Krytycy ruchu bezwizowego z Gruzja obawiali się takiego rozwoju sytuacji. W Unii Europejskiej należy więc spodziewać się dyskusji, czy po raz pierwszy nie należałoby wdrożyć nowego mechanizmu cofnięcia ruchu bezwizowego. Mechanizm ten może uruchomić Komisja Europejska w przypadku znacznego wzrostu liczby nieuzasadnionych wniosków azylowych lub kiedy wjeżdżające do Unii Europejskiej osoby wywołują problemy w zakresie bezpieczeństwa.

Brak podstaw do przyznania azylu

Gruzini nie mają właściwie szans na uzyskanie azylu w UE. Z 6340 rozpatrzonych w RFN w 2017 r. gruzińskich wniosków tylko w 130 przypadkach władze zdecydowały o trwałym lub czasowym niewydalaniu z Niemiec składających je osób. Jest to odsetek rzędu 2 proc. Komisja Europejska przyznaje, że świadoma jest tego problemu, lecz chce najpierw spróbować ograniczyć przypadki nadużywania ruchu bezwizowego przez Gruzinów przez zacieśnienie współpracy z gruzińskimi władzami. Rząd Gruzji ma zamiar w publicznej kampanii uświadomić obywateli, że nie mają szans na uzyskanie azylu w Unii Europejskiej. Niemcy planują zakwalifikować Gruzję jako bezpieczny kraj pochodzenia, co umożliwiłoby prostsze wydalanie migrantów z Niemiec. Zdaniem ekspertów Gruzini decydują się na wyjazd ze względu na panujące w Gruzji wysokie bezrobocie i biedę.

PKB w Gruzji wynosi na głowę ludności około 280 euro miesięcznie; dla porównania w Niemczech 3300 euro, w Polsce 1037 euro.

(DPA)