Trzy czwarte Niemców utrzymuje się z własnej pracy
2 kwietnia 2024
Trzy czwarte (76 proc.) osób w Niemczech w grupie wiekowej od 25 do 64 lat, czyli 34 i pół miliona osób żyje z własnej pracy. Dane te ogłosił niemiecki Federalny Urząd Statystyczny we wtorek (2.04.). Dla ośmiu procent mieszkańców Niemiec z tej grupy wiekowej głównym źródłem utrzymania jest wsparcie od najbliższych osób, na przykład od partnera, przez krewnych, takich jak ich partner, było głównym źródłem dochodu.
Znaczne różnice między kobietami a mężczyznami
Sześć procent finansuje swoje wydatki głównie z zasiłku dla bezrobotnych lub zasiłku obywatelskiego. Kolejne pięć procent otrzymuje emerytury, jeden procent żyje z zasiłku rodzicielskiego, a trzy procent to odbiorcy innych form wsparcia, takich jak pomoc społeczna lub zasiłek chorobowy. Dla co setnej osoby głównym źródłem utrzymania są zyski z własnego kapitału lub przychody z najmu i dzierżawy.
„Istnieją znaczne różnice między mężczyznami i kobietami pod względem głównego źródła utrzymania“. Podczas gdy 83 procent mężczyzn w wieku od 25 do 64 lat uzyskuje środki utrzymania z własnej pracy, to odsetek ten wynosi wśród kobiet tylko 69. Natomiast 13 procent kobiet stwierdziło, że otrzymywało wsparcie od bliskiej osoby (mężczyźni: dwa procent), a 2 procent żyje z zasiłku rodzicielskiego (mężczyźni: 0,1 procent).
Mniejsze różnice między płciami istnieją natomiast w odniesieniu do innych źródeł dochodu, takich jak zasiłek dla bezrobotnych i zasiłek obywatelski.
Imigranci rzadziej utrzymują się z własnej pracy
Imigranci – tj. osoby, które same wyemigrowały do Niemiec od 1950 roku – rzadziej zarabiają na swoje utrzymanie poprzez pracę. Robi to 67 procent z nich, podczas gdy wśród mężczyzn bez historii migracji jest to 80 procent.
„Różnica jest szczególnie wyraźna wśród imigrantek“, jak informują statystycy. Tylko nieco ponad połowa z nich (55 procent) podaje własne zatrudnienie jako główne źródło utrzymania. W przypadku kobiet bez historii imigracji liczba ta wynosi 74 procent.
Przyczynami różnic są między innymi: struktura gospodarstw domowych, kwalifikacje zawodowe, możliwości wejścia i awansu na rynku pracy, jak również region pochodzenia.
Znacznie mniejsze różnice można zaobserwować w drugim pokoleniu imigrantów, tj.dzieci rodziców, którzy przybyli do Niemiec w okresie od 1950 roku.
(Reuters/sier)