Turyngia. Uchodźcy kierowani do prac społecznych
13 sierpnia 2024
Powiat Saale-Orla w Turyngii wyciągnął pierwsze wnioski z kontrowersyjnego programu obowiązkowej pracy dla uchodźców. – Jestem bardzo zadowolony z dotychczasowego przebiegu projektu – powiedział rozgłośni MDR starosta Christian Herrgott z CDU. Do tej pory około 100 osób ubiegających się o azyl zostało zgłoszonych do różnego rodzaju prac.
Są jednak wyjątki dla uchodźców, którzy biorą udział w kursie językowym lub są chorzy. Kilku uchodźców całkowicie odmówiło wywiązania się z tego obowiązku – wiąże się to z konsekwencjami. – Dotychczas musieliśmy ukarać tylko siedem osób za odmowę przyjęcia ofert pracy – wskazał starosta Herrgott. Jak dodał, „ich zasiłek zostanie teraz obniżony z 460 do 240 euro”. W sumie w powiecie przebywa około 300 dorosłych uchodźców, zdolnych do pracy.
Uchodźcy w turyngskim powiecie muszą pracować od początku roku. Na podstawie ustawy o świadczeniach dla osób ubiegających się o azyl są oni zobowiązani do wykonywania prac społecznych. W zamian otrzymują dodatkowe 80 centów za godzinę.
Przepisy zawarte w ustawie nie są nowe. Zostały one uchwalone w 1993 roku, ale do tej pory prawie nie były stosowane. Szefowa Federalnej Agencji Pracy, Andrea Nahles, stwierdziła w lutym 2024 roku, że władze lokalne „raczej niechętnie” korzystają z tej opcji.
Jedna piąta zmienia pracę na stałą
Według polityka CDU Christiana Herrgotta zakres działań jest bardzo zróżnicowany: „Od prania koszulek w klubach sportowych i koszenia trawników po pracę w bankach żywności lub na placach budowy w różnych gminach”.
W pewnym stopniu obowiązek pracy wydaje się również pomagać uchodźcom w wejściu na regularny rynek pracy. Według MDR, 20 procent osób zobowiązanych do pracy podjęło regularne zatrudnienie. Jednak obecnie dostęp do niemieckiego rynku pracy dla nowo przybyłych uchodźców jest poważnie ograniczony. Zgodnie obowiązującymi przepisami mogą oni podjąć pracę najwcześniej po trzech miesiącach.
W przypadku osób ubiegających się o azyl, które mieszkają w ośrodku recepcyjnym i nie mają małoletniego dziecka, jest to nawet dziewięć miesięcy. Osoby ubiegające się o azyl z tak zwanych bezpiecznych krajów pochodzenia nie mają w ogóle dostępu do rynku pracy.
(DPA/jar)