Po serii wyroków sądowych uchylających stosowne zarządzenia władz landowych zakaz zakwaterowania nadal obowiązuje w czterech krajach związkowych: w Hamburgu, Saksonii-Anhalt, Szlezwiku-Holsztynie i w graniczącej z Polską Meklemburgii-Pomorzu Przednim.

Regulacje te różnią się jednak w pewnych szczegółach. W Hamburgu turyści mogą zostać zakwaterowani w hotelach tylko jeśli złożą na piśmie zaświadczenie, że w ciągu minionych dwóch tygodni nie przebywali w żadnym regionie Niemiec uznanym za strefę ryzyka lub przedstawią negatywny wynik testu na koronawirusa przeprowadzony w ciągu ostatnich 48 godzin.    

Podobnie jest w Saksonii-Anhalt i Szlezwiku-Holsztynie. Aby móc zamieszkać w hotelu należy przedłożyć negatywny wynik testu, który nie może być starszy niż dwa dni.

Najbardziej surowe ograniczenia (kwarantanna) obowiązywały jak dotąd w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. Jednak już od środy (21.10) do przenocowania w hotelu wystarczy negatywny wynik testu.  

Obostrzenia w możliwości zakwaterowania w hotelach osób przybywających ze stref ryzyka w Niemczech wywołują w RFN ostre kontrowersje. Za strefy ryzyka uznaje się obszary, w których zachorowalność za COVID-19 przekroczyła 50 na 100 tys. mieszkańców w ciągu ostatniego tygodnia. Mapa niemieckich stref ryzyka publikowana jest m. in. na portalu Instytutu im. Roberta Kocha. 

Dla osób przybywających z zagranicznych stref ryzyka obowiązują specjalne reguły. Muszą one obowiązkowo zgłaszać swój pobyt w lokalnych urzędach ds. zdrowia (odpowiednik Sanepidu) i odbyć 14-dniową kwarantannę. Urząd ds. zdrowia może z niej zwolnić jedynie po przedstawieniu negatywnego wyniku testu. Test dla osób przybywających z zagranicznych stref ryzyka jest bezpłatny. Za niedotrzymanie tych regulacji grożą wysokie kary pieniężne. Obecnie (20.10) za strefy ryzyka Niemcy uznają m. in. pięć polskich województw: kujawsko-pomorskie, małopolskie, podlaskie, pomorskie oraz świętokrzyskie.