۳۸ کلن اعجاز چې مزدور کار دی او د کورنۍ یوازینی نفقه پیدا کوونکی دی وايي چې خپل کور یې وپلوره، څو اروپا ته د سفر لگښت پوره کړی شي. هغه وایي: «زه ډیر غریب سړی یم.» د هغه دا خوب چې له بې وزلۍ څخه به خپله کورنۍ راباسي له منځه تللی دی. هغه وایي: «ترکیې تر استولو بهتره ده چې مړ شم.»
انځور: Jodi Hilton
په ویره کې ژوند کول
یو مهاجر له پولیسو څخه په لیسبوس کې نسبتا خوندي کمپ ته بیرته ورتښتي. مهاجرو ته د کمپ شا او خوا پاتې کیدو سپارښتنه شوې او پولیس یې د شپې له خوا د بندر او ښار نورو برخو ته د ننوتلو مخه نیسي.
انځور: Jodi Hilton
وړیا خواړه
مهاجر په کمپ کې د ماښام ډوډۍ د تر لاسه کولو له پاره په کتار کې ولاړ دي، چیرې چې هغوی له فعالانو سره په گډه اوسیږي او کار کوي. دغه کمپ د مراتبو د لړۍ پرته سیستم له مخې چلیږي چیرې چې ټول خلک آزاد او برابر گڼل کیږي او د گروپي ډلو د غونډو په ترڅ کې پریکړې کیږي.
انځور: Jodi Hilton
سړې شپې
پاکستاني مهاجر ماښام مهال د اور تر څنگ ځانونه گرموي. زیاترو مهاجرو ویل چې دوی په ترکیه کې د پیسو له پاره یرغمل نیول شوي وو. په دغه ډله کې یو تن حسن هم دی چې وایي په ترکیه کې څو وارې د ترور کیدو د هڅو وروسته بیرته پاکستان ته وتښتید. هغه وایي: «ترکیه یو خوندي هیواد نه دی.»