نويد وايي: «دا يو ستر ولايت دی، د کلیو لارې يې خرابې دي او په ځايي کلینیکونو کې ښځينه ډاکټرانې نشته. د لارو د خرابوالي له امله خلک د یوه عادي مرض د درملنې لپاره ساعتونه ساعتونه مزل کوي څو يې مرکز ته راوړي. خو دلته په ښرنه کې هم د ښځينه ډاکټرانو کمبود دی.»
هغه وايي، د پکتیکا په ډېرو ولسوالیو کې کلینیکونه معیاري نه دي جوړ او د ده په خبره ځینو کلینیکونو کې له مکتب فارغ شوي کسان د ډاکټرانو په نوم کار کوي. خو د نوموړي دا وروستۍ ادعا تر اوسه رسمي سرچینو نه ده تایید کړې.
په پکتیکا کې خپلواک خبریال محمد یوسف حنیف وايي، چې د دې ولايت په ځايي کلینیکونو کې د ښځينه ډاکټرانو د نشتوالي له امله ډېر کله مېرمنې د زیږون پر مهال ژوند له لاسه ورکوي يا يې ماشوم مرکزي روغتون ته په لاره کې ضايع کېږي.
نوموړي وايي: «پکتیکا د ۲۴ ولسواليو له ډلې يوازې اورګون او خیرکوټ یوه یوه ام ډي ډاکټره لري او په پاتې نورو ولسواليو کې یوه ډاکټره هم نه شته.»
د م. م. په حواله په افغانستان کي په هرو ۲ ساعتونو کي یوه ښځه د ميندوارۍ او يا زيږون پر مهال مري. ټاکل سوې چي د قابله ګانو یوه ازمويښتي پروژه په افغانستان کي د طالبانو تر واک لاندي د ميندوارو لپاره د هیلو يوه نخښه واوسي.
انځور: Ali Khara/REUTERS
په زېږنتون کې کار
د بامیان ولایت په مرکزې روغتون کي یو شمېر قابله ګاني د مسلکي کسانو تر څار لاندي د زده کړو په حال کي لیدل کیږي، چي د زېږون پر مهال له ښځو سره مرسته وکړي او د ماشوم له زېږېدولو وروسته مور او ماشوم ته پاملرنه وکړي. دغه پروګرام د ملګرو ملتونو د کډوالو چارو د عالي کمیشنرۍ «یو این ایچ سي ار» لخوا د سیمه ییزو مرستو بنسټ «د وطن د ټولنیزو او فني خدمتونو ټولنې» سره په همکارۍ پر مخ بېول کیږي.
انځور: Ali Khara/REUTERS
د زېږون درد
له هغه وروسته، چي طالبان په ۲۰۲۱م کال کي یو وار بیا د واک پر ګدۍ کښېناستل، د ښځو پرمخ يې د پوهنتونونو دروازې وتړلې او د کار په ډګر کي يې هم پرې بندیزونه ولګول. یوازي په روغتیايي برخه کي استثنات سته. اوسمهال ۴۰ ځواني نجوني د بامیان په مرکزي روغتون کي په دې ازمویښتي پروګرام کي بوختي دي. ټاکل سوې، چي په راتلونکي کي په کلیو او بانډو کي د میندوارو مېرمنو سمه پاملرنه وکړي.
انځور: Ali Khara/REUTERS
ښځي د ښځو لپاره
ګډونوالي په ډېره لېوالتیا خپل درسونه تقعیبوي. د قابله ګانو د زده کړي د دغه پروګرام یوې ۲۳ کلني ګډونوالي وویل: «غواړم زده کړه وکړم او له نورو انسانانو سره په کلیو کي مرسته وکړم.» مرسته ډېره اړینه ده. په افغانستان کي نژدې شپږ سلنه نوي زېږېدلي ماشومان له پېدایښت وروسته په پنځه کلنۍ کي مري.
انځور: Ali Khara/REUTERS
د ویني فشار کتل او مهارول
د دوی له ورځينو کارونو څخه يو دا دی چي د میندوارو ښځو د ویني فشار چک او مهار کړي. یو شمېر له دې قابله ګانو څخه خپله میندي دي او د میندوارۍ په حالت خبري دي. د دې پروژې یوې ګډونوالي داسي وضاحت ورکړ: «اول مي نه غوښته، چي نرسه یا قابله سم.» خو د میندواورۍ تجربو يې نظر ور بدل کړ.
انځور: Ali Khara/REUTERS
د محدوديتونو مراعتول
ټول شیان باید په پام کي ونیول سي، یوه شل کلنه نرس قابله د کاري وخت له پیل څخه ترمخه د هنداري په وړاندي پوړنی او ماسک منظموي. هغه په دې لار کي زیاتي ستونزي ګالي، هغه دوه ساعته لار پلی تګ کوي، چي روغتون ته ځان ورسوي.
انځور: Ali Khara/REUTERS
ژور لید او ناسمه پاملرنه
د دې روزنیزي دورې له پای ته رسولو وروسته دغه قابله ګاني باید په لیري پرتو سیمو کي له ښځو سره د زېږون پرمهال مرسته وکړي، ځکه چي په هغو سیمو کي خلک روغتیايي مرکزونو ته لاسرسی نه لري. د نړيوال روغتیايي سازمان د معلوماتو پر بنسټ افغانستان یو له هغو هیوادونو څخه دی، چي د مور او ماشوم د مړیني ګراف پکښي لوړ دی. په سلو کي درې مېرمني د میندوارۍ یا د زېږون پرمهال خپل ژوند له لاسه ورکوي.
انځور: Ali Khara/REUTERS
د اولاد په غم کي د مور اوښکې
۳۵ کلنه عزیزه رحیمي هغه ښځه ده چي روغتیايي مرستو ته يې د لاسرسي نه لرلو له امله خپل زوی له لاسه ورکړی. دا وايي: «ما دوه ساعته وینه ضايع کړه او مېړه مي ونه توانید، چي روغتون ته زما د وړلو لپاره موټر پیدا کړي.» عزیزې په کور کي کوچنی وزیږوی خو لږ وروسته يې زېږېدلي ماشوم مړ سو. دا زیاتوي: «ما نهه میاشتي خپل اولاد په نس وګرځوی او اخر مي له لاسه ورکړ، دا ډېره دردناکه ده.»
انځور: Ali Khara/REUTERS
د ښځو نه پوهاوی
د بامیان په روغتون کي ښځي درملني ته ته انتظار کوي. له دوی څخه ډېری يې د میندوارۍ، زېږون او د ميندوارۍ د مخنيوي د لارو چارو په اړه پوهاوی نه لري. اوس لا هم په افغانستان کي تر سیمه ییزي منځنۍ کچي د زېږون سطحه لوړه ده. په دغه هیواد کي د ورکول سویو شمېرو له مخي هره ښځه ۴.۶۴ ماشومان زېږوي. په ګاونډي هیواد ایران کی بیا دا شمیره ۱.۶۹ ده.
انځور: Ali Khara/REUTERS
انځورونه1 | 8
نوموړي د روغتيايي خدماتو په برخه کې پر پخواني حکومت هم نیوکه لري: «پخواني حکومت ډېر امکان لرل، کولای يې شول چې صحي پرسونل زیات کړي. ځینې کلینیکونه معیاري نه دي حتی په عادي د خټو په کور کې فعالیت لري.»
خو د جمهوري حکومت پر مهال، د عامې روغتیا وزارت مشاور ډاکټر باز محمد شیرزاد دا ادعا ردوي او وايي: «دا چې اوسني چارواکي وايي، هغه مهال پکتیکا ته د روغتیا په برخه ته توجه نه ده شوې دا خبره یې ناسمه ده. مرکزي روغتون يې رغول شوی، په ټولو ولسوالیو کې کلینیکونه ایجاد شوي. دا چې وايي، موږ کار نه دی کړی، دوی ته دې الله همت وکړي چې اوس لا ښه کار وکړي څو بیا يې له پخوانیو روغتیايي خدماتو سره مقایسه کړو.»
شېرزاد د پکتیکا په لرو پرتو ولسوالیو کې د ښځينه ډاکټرانو د نشتوالي مسلې ته په اشارې وايي، د ولسوالیو په کلینکینو کې د ښځينه ډاکټرانو ګمارنه خپلې ستونزې لري، يا خو ښځينه ډاکټرانې امکاناتو ته په کتو هلته نه ورځي او يا يې کورنۍ اجازه نه ورکوي.