په هره کاري ډله کي دوه مهاجر، يو بې روزګار کس او د يوې کاري کمپنۍ يو سرکارګر شامل دي. دغه کسان په اونۍ کي شپږ ورځي د ميلان ښار کوڅې، سړکونه او څلور لاري پاکوي او يو د بل سره په تماس کي پاته کيږي.
په پام کي نيول سوې چي د دغو کاري ډلو شمېر و ۲۰ ته زيات کړل سي. په دې ترڅ کي د ميلان د ښار څخه د ډيرانونو او فاضله توکه د پاکولو د يوې کمپنۍ سره همکاري کيږي. په پام کي ده چي دغه کاري ډلې به د ميلان په ښار کي د سړکونو او کوڅو تر څنګ د پارکونو او هغو ځايونو پاکي هم کوي چيري چي بي کوره خلک خپل ډيران لري. د دغو کاري ډلو په وظايفو کي به د کاغذونو او د ريسايکل وړ نورو موادو راټولول هم وي.
ايټاليې ته د رسېدونکو پناه غوښتونکو د عزت نفس د ساتنې له پاره بېلابېلې کاري پروژې په ۲۰۱۶ کال کي پېل کړل سوي وې. په دې ترڅ کي د چاپيريال ساتنې له پاره د کار کوونکي يو سازمان د «راځئ نړۍ پاکه کړو» په پروژه کي پنځه سوو مهاجرو ګډون کړی ؤ.
د مهاجرو له لوري په رضاکارانه کارونو کي د ونډې اخيستنې دا دويم کال دی. د اړونده ښار ښاروالي دغو کسانو ته يو ډول جوازونه هم ورکوي. د ميلان ښار يو چارواکي ويلي چي دا يوه ښکلې پروژه ده چي پکښي د عامو وګړو تر څنګ مهاجرهم په رضاکارانه توګه برخه اخلي.
په دې هکله یو انځوریز رپوټ زموږ له آرشیف څخه:
کوچني لاسونه، ډيره گټه: په ترکيه کي د ماشومانو کار
په ترکيه کي د مهاجرو په سونو زره کوچنيان ښوونځي ته نه ځي او ۱۲ ساعته کار کوي. په يوه کوچنۍ فابريکه کي د کوچنيانو کار دلته کتلای سئ.
انځور: DW/J. Hahn
خسته کنه کار
خليل ۱۳ کلن دی. هغه په اوونۍ کي پنځه ورځي د استانبول په يوه زېرخانه کي په دغه خياطۍ فابريکه کي کار کوي. په دغه فابريکه کي ډېر کارگران کوچنيان دي.
انځور: DW/J. Hahn
د دغي کارخانې له ۱۵کارگرانو څخه ۴ ئې ماشومان دي. هغوی ټول له سوريې څخه راغلي. د ترکيې نساجي صنعت يو له هغو څخه دی چي غيرقانوني کار پکښې پراخ دئ او کوچنيان بې له بېمي پکښې په کار گومار کيږي.
انځور: DW/J. Hahn
خليل وايي «زه د راتلونکي په اړه فکر نه کوم». هغه په سوريه کي تر دريم ټولگی ښوونځي ته تللی دئ او وروسته د جگړو له لاسه ترکيې ته تښتېدلی چي نور نو ښوونځي ته تللی نه دی.
انځور: DW/J. Hahn
د قانون له مي په ترکيه کي هغه ماشومان چي قانوني سن ئې نه وي پوره کړی د کار اجازه نه لري.
انځور: DW/J. Hahn
۱۳کلن موسي چي د سوريې له شمال څخه ترکيې ته تښېدلی دی، وايي: «هيله لرم چي په سوريه کي به جنگ ختم او سوله ټينگه سي او موږ وکولای سو چي خپلو کورونو ته ولاړسو. زه غواړم تحصيل وکړم او ډاکتر سم.»
انځور: DW/J. Hahn
دلته هره ورځ د ښځو تر کاليو لاندي لباس جوړيږي او بازار ته وړاندي کيږي. کوچنيانو ته دلته پر ساعت باندي ۵۰ سنته مزدوري ورکول کيږي.
انځور: DW/J. Hahn
آراس ۱۱ کلنه ده او ۴ مياشتي کيږي چي دلته کار کوي. مور يې ميندوارې ده او پلار ئې په يوه نساجي فابريکه کي کار کوي. هغه هره ورځ د سهار له ۸ د ماښام تر ۸ بجو پوري کار کوي. هغه د ورځي دوه واري د استراحت اجازه لري. هغې ته په مياشت کي د ۱۵۳يورو معادل پيسې ورکول کيږي.
انځور: DW/J. Hahn
دا چي آراس له دوشنبې تر جمعې کار کوي کولای نه سي چي دولتي ښوونځي ته ولاړه سي. هغه اوونۍ په پای کي هغه مدرسې ته ځي چي کوچنيانو ته زده کړي ورکوي.
انځور: DW/J. Hahn
هره ورځ دغه کوچني ښوونځي ته له ۴ کلنی تر ۱۸ کلنۍ پوري نژدې ۷۰ ماشومان ورځي.
