په برلین کي ګڼه ګوڼه زياته وي. خو په دغه ښار کې ټول ښه ژوند نه لري. د دې کمپ ځیني اوسیدونکي که وغواړي چې دباندي ووزي بايد د کمپ له مسئولانو څخه اجازه واخلي.

که څه هم دا د پناه غوښتونکو موقت کمپ دی، او د آلمان د قوانیو له مخې باید مهاجر تر درو میاشتو وروسته له دې ځای خپل دایمې کمپ ته ولیږدول شي، خو دلته داسي مهاجر شته چې تر پنځو میاشتو یې ډیر وخت تیر کړی دی.

په تیرو څو میاشتو کې د برلین د دغه پخواني هوایي ډگر او د مهاجرو اوسني کور د بشري حقونو د فعالانو ډیره توجه ځان ته جلب کړې وه. په دې ځای کې وضعیت ډیر خراب وو او په زرونو کسانو پکښې ژوند کاوه.

خو اوس د کمپ وضعیت بدلون موندلی دی او یوازي څلور سوه پناه غوښتونکي پکښې ژوند کوي. لامل یې اروپا ته د رسیدونکو مهاجرو د شمیر کمښت دي.

په دغه کمپ کې د میشتو مهاجرو په ډله کې ځيني ښځي هم شاملې دي. د دې کمپ خونې چت او دروازې نه لري چې له کبله یې ډیري ښځي د آرامښت ستونزي لري.

احمد یو افغان مهاجر دی چې له اوو میاشتو راهیسې په آلمان کې ژوند کوي. پنځه میاشتي کیږي چې هغه په تمپلهوف کمپ کې ژوند کوي.

احمد او نامزاده یې په دې کمپ کې ژوند کوي هغوی دلته خصوصي حریم نه لري. دغه دواړه ځوانان نور د یوې ښې راتلونکې له پاره ډیره هیله نه لري.

په دې کمپ کې ډیر ماشومان هم ژوند کوي. که څه هم هغوی وړکتون او ښوونځي ته ځي، خو کورنۍ یې بیا هم د دغو ماشومانو په اړه د ژوند د خرابو شرایطو له کبله اندیښمن دي.

په دې کمپ کې اکثره مهاجر ښه روحي وضعیت نه لري. هغوی هیله لري چې د آلمان دولت یې د دوسیو په اړه ژر پریکړه وکي، څو دوی ته له دې ځایه ژر د وتلو امکان پيدا شي.

که څه هم په دې کمپ کې ژوند ډیر ښه نه دی، خو بیا هم ځيني مهاجر د راتلونکې له پاره هیله لري.

په برلین کې د تمپلهوف کمپ یو انځور. پخوانۍ هوایي ډګر چې اوس آلمان ته د تازه رسېدلو مهاجرو په یوه کمپ بدل شوی دی.

د هنگري لومړی وزير ويکتور اوربان، نور نه غواړي په خپل هیواد کي مهاجرو ته ځای ورکړي. خو مهاجر اوس هم د دغه هیواد سرحدونو ته ځانونه رسوي. د بېلگې په توگه په کليبيا کي دغه مهاجر.

پناه غوښتونکي اروپا ته د ځان رسولو له پاره دغي دروازې ته راځي. د سربستان او هنگري هیوادونو هوکړه کړې ده، چي د ورځي يوازي ۲۰ مهاجرو ته د تيرېدو اجازه ورکړي. له هغه وروسته چي د دوی نومونه ثبت سي، د مرکې له پاره وخت ورکول کيږي چي سرحد ته ورسي. دلته بيا د دوی سندونه بررسي کيږي.

کارونه په سمه توگه پر مخ نه ځي. ۱۸ کلن سوريايي محمد جمال، چي د مرکه کوونکو په ليست کي خپل نوم ولید، کليبيا ته ولاړ، خو يوه سرحدي چارواکي ورته وويل چي په دغه نوم د يوه مصري مهاجر د مرکې وخت وو، نه د ده. هغه اوس نااميده دئ.

په دغه کوچني کمپ کي چي مهاجر د خپلو مصاحبو په تمه شپې او ورځي تيروي، د څښاک اوبو له پاره يوازي يو نل سته. دغه کوچنۍ نجلۍ د يوې ايزدي کورنۍ ده چي له اوونيو راهيسي په دغه کمپ کي شپې او ورځي تيروي.

د هنگري پر دغه سرحد باندي سخته څارنه کیږي، کله چي يو مهاجر تر دغه دېوال واوړي او له پوليسو په تېښته بريالی سي، بيا نو پوليس سپي پسې خوشي کوي. له دې ځايه تښتېدل ډېر گران کار دئ.

دغو ماشومانو چي څه وختونه د اروپا په نورو کمپونو کي هم تير کړي دي، کورنۍ ئې وايي چي تر نورو دلته خوشحاله دي.

د کډوالو له پاره د هنگري په سرحد کي د کليبيا کمپ بيا هم تر نورو خوندي دی. دوی وايي په نورو کمپونو کي غلاوي او چور ډېر وو، خو دلته د کرارۍ احساس کوي.

مهاجر وايي چي په دغه سیمه کي خلک له دوی سره همدردي نه ښيي. دوی وايي ځايي اوسېدونکي په دې نظر دي چي «موږ بايد خپلو هيوادونو ته بيرته ستانه سو او د خپل هيواد له پاره مبارزه وکړو.»