د «اتوله ار» غرني کلي ماشومان چې د چین په لیانګشان سیمه کې پروت دی، ښوونځي ته د رسیدو ډیره سخته لار په مخ کې لري. هغوی اړ دي چې هره ورځ له دغه غره تیر شي، څو ټولګیو ته ورسیږي.

دغه ماشومان۹۰ دقیقې پر دغه زینه پورته کيږي. تر اوسه پوري څو ماشومان له دې زینې لویدلې دي چې ځيني یې مړه شوي هم دي. د سیچوان ولایت چارواکو په وروستیو وختونو کې پریکړه کړې ده چې فلزي زینه جوړه کړي.

د چین په ګوانګشي سیمه کې هم ماشومان اړ دي چې د نونګیونګ ښوونځي ته د رسیدو له پاره د غره پر سر له لرګیو څخه پر جوړي شوي لاري دوه ساعته سفر وکړي. دغه لار کټاره نه لري چې لا ډیره خطرناکه کیږي.

د ګولر غرني کلي اوسیدونکي ماشومان باید ښوونځي ته د رسیدو له پاره څو ساعته پیاده لار ووهي. خو دا لار دومره اسانه نه ده او په ځینو سیمو کې یې بر له ۵۰ ساتني مترو هم کم دی. که ماشومان احتیاط و نه کړي نو د لاندې لویدو ګواښ یې موجود دی.

هغه لار چې دغه ماشومان ترې ښوونځي ته د رسیدو له پاره تیریږي ښايي د چین د ګولو د کلي په څیر خطرناکه نه وي، دا هم ډیره سخته لار ده. د مراکش اوسیدونکي طاهره هره ورځ ۲۲ کلیومتره مزل وهي چې ښوونځی ته ورسیږي. طاهره هره ورځ ښوونځي ته د رسیدو له پاره ۴ ساعته مزل وهي.

د اندونیزیا د دغه کلي اوسیدونکي باید ښوونځي ته تر تلو مخکې د دې جرئت ولري. پر دې پله تیریدل اسانه کار نه دی.

په اندونیزیا کې دغه لړزانه پل ډېره موده یوازي په یوه رسۍ ځونړند وو. هغه ماشومان چې ښوونځي ته تلل باید پر دې پله تیر شوي وای.

د فلیپین د ریزال کلي اوسیدونکي له باڼسونو څخه جوړو شویو کښتیو کې ښوونځي ته سفر کوي. هر ورځ په میلیونو ماشومان سختې لاري وهي چې یو څه زده کړي.

دوه فلیپینې ماشومان پر یوه ټوپ باندي له ښوونځي څخه د کور پر لور روان دي خو هغوی باید د راتلونکې ورځي له پاره د خپل ښوونځي یونیفورم وچ وساتي.