د جاوا په ختيځ کې د «ايجن» اورشيندونکی د سلفرو يا ګوګردو يوه ښه سرچينه ده. د ۲۶۰۰ ميتره لوړ اورشيدونکي په خوله کې د ۲۰۰ ميترو په ژوروالي کې د ګوګردو تيزاب پراته دي چې ګاز ترې راپورته کيږي.

دغه کابو ۲۰۰ سانتې ګراد ګرم سلفري ګاز تر پورته کيدو وروسته اور اخلي او په تياره کې يوه آسماني رنګه کمان جوړوي. د اورشيندونکې په خوله ولاړ دغه کارکوونکې سهار وختې د اصلي کار د پیليدو ترمخه له دې نندارې څخه خوند اخلي.

دا چې ولې دې کار ته د نړۍ تر ټولو خطرناک کار ويل کيږي؟ علت یې دادی چې زهرجن ګازونه د کارکونکو سږي او پوست سوځوي. دوی بې له کومو ځانګړو ساتونکو جامو په دې کان کې کار کوي او وژونکي ګازونه تنفس کوي.

کارکونکي له ځمکې څخه راپورته کيدونکې د سلفرو بخار د پايپونو له لاري کان ته ليږدوي او هلته یې بیا يخوي. هوا دغه بخار په کلک ژړ رنګه کرستال بدلوي. په آخر کې بيا د ګوګردو دغه تيږې په يوځای کې دېره کيږي.

دغه کارکوونکي کابو ۸۰ کيلوګرامه درنې تيږې پر اوږه ايښي دي. دی دا پيټې په يوه کنډو کپر لاره کې په داسې حال کې چې ربري موزې یې هم پر پښو دي، ۴ کيلومتره لیري انتقالوي. دا کار د مرګ خطر لري.

د اورشيندونکي کان په خوله کې په کار بوخت دا کارکوونکي ډيري وخت بېسده کيږي. د ګوګردو بخار یې سږو او سر ته پورته کيږي. دلته تر کار يو څو مياشتي وروسته سړی د بوی او خوند حسونه له لاسه ورکوي. په تيرو۴۰ کالو کې دلته ۷۰ تنه مړه شوي دي.

دغه ژيړ مواد په فابريکو کې د بورې په سپينولو، د اور لګيت او سرې په جوړولو کې کارول کيږي. تر۱۹ پيړۍ پورې په ايټاليا، نوي زيلاند او چلي کې سلفر په دغه راز ميتود سره رایستل کيدل. خو د اورشيندني د پيښو او د کان کيندني د عصري ميدودونو له کبله دغلته دې کار خپل اهميت له لاسه ورکړی دی.

دغه کارگر د ورځي له ۷ تر ۸ يورو پوري پيسې پيدا کوي. دغه مزد په اندونیزيا کې د ژوند له پاره کافي هم دی. خلک هم دې کان کيندونکو ته د دوی د سخت کار له وجې په درنه ستره ګوري. په دې توګه دغه کارکوونکي د نړۍ د تر ټولو سخت کار له پاره کافي دلايل لري.