د هندوستان په مندو مت مذهب کې که د یوې ښځې میړه مړ شي، نو ښځه یې هم د میړه د جسد تر څنګ ژوندۍ سوځول کیږي. په وروستي ځل په ۱۹۸۹ م کال کې د هند د راجستهان ایالت په سیکار ولسوالۍ کې یوې کونډې پر دې دود(ستي) عمل کړی وو.

د ټول بدن د ویښتانو لیري کولو رسم ته «کیس لوچ» ویل کیږي. د جینیزم اختیارولو پیل له همدې شوی وو. په مذهبي توګه دا عمل د هرو ۲ تر ۴ میاشتو وروسته مکمل کیږي. جینیزم د تاوریخوالي نشتوالی دودوي. په دې مذهب کې داسې فکر کیږي چې په ویښتانو کې کوچني مخلوقات پيدا کیږي، او په ویښتانو کې په لاس وهلو سره هغه مړه کیږي. له دې امله باید له دې کار څخه لاس واخیستل شي.

په ځینو مذاهبو کې د ښځو د تناسلي آلې د یوې برخې پریکول یا ختنه دود دی. د منځني ختیځ او افریقا په یو شمیر هیوادونو کې د ښځو سنتول عام دي.

په اسلام کې هر سړی د درې ځله طلاق لفظ په ویلو سره له خپلې میرمنې څخه په بشپړ ډول ځان جلا کولی شي. البته په دې کې ديني عالمان متفاوت نظرونه لري، چې په کوم حالت او شکل کې د طلاق لفظ ویل شوی دی.

په سویل آسیا او افریقا هیوادونو کې د مذهبي اصولو پر بنسټ په کم عمر کې ودونه دود دي. د دې دود له مخې کم عمره نجونې ودیږي. اوس هم په هندوستان کې دا ډول بی شمیره ودونه ترسره کیږي.

د کم عمره هلکانو ختنه یا سنتول په اسلامي او یهودي ټولنو کې دود دی. د مصر په لرغوني غارونو کې موندل شوو رسمامیو کې هم د ختنې انځورونه لیدل کیږي. د افریقا په ځېنې هیوادونو کې یو شمیر عیسوي فرقو کې هم د ختنې دود موجود دی. د روغتیا نړیوال سازمان په حواله په نړۍ کې ۳۰ سلنه نارينه سنت شوي دي.