Как в Киеве прошел марш памяти погибших за Украину белорусов
Александр Савицкий
27 января 2023 г.
На транспаранте, который несли участники акции, были портреты с именами 34 белорусов.
Реклама
Чествование памяти всех погибших за свободу Украины и Беларуси - такой была цель организаторов марша, прошедшего вечером 26 января по центральным улицам и площадям Киева. Дата проведения ставшей уже традиционной акции - день рождения первого погибшего за свободу Украины белоруса, участника Евромайдана 2013-2014 годов Михаила Жизневского. Однако на транспаранте, который несли участники марша, были портреты с именами еще 33 белорусов, погибших в вооруженной борьбе Украины с российским агрессором за последние годы.
"Без независимой Украины не будет независимой Беларуси - и наоборот"
Боец полка Вооруженных сил Украины им. Кастуся Калиновского с позывным Ольгерд сказал DW, что на транспаранте указаны только известные организаторам имена. А на самом деле число белорусов, отдавших жизнь за свободу Украины и Беларуси в нынешней войне, может быть другим. "Вы же понимаете, что их может быть значительно больше. Мы всех не знаем. Кто-то мог принципиально не говорить, что он белорус, кто-то прожил длительное время в Украине, получил гражданство и погиб, воюя на стороне Украины", - пояснил Ольгерд.
Его боевые товарищи из добровольческого белорусского полка имени Калиновского составили около четверти всех участников акции. Ольгерд говорит, что является ее организатором еще с 2016 года и что для него не стоял выбор, воевать или не воевать. "Без независимой Украины не будет независимой Беларуси, и наоборот, без независимой Украины не будет независимой Беларуси", - напомнил боец.
Он опроверг расхожее в Украине мнение, что белорусы терпят авторитарный режим Александра Лукашенко и сравнил положение белорусского народа с положением украинского населения на оккупированных Россией территориях Украины. "Вы знаете о наших "рельсовых партизанах", которых сейчас судят, а также о тех, кто выступал в поддержку Украины в Беларуси и сейчас арестован… Белорусы помогают и деньгами, и диверсиями, когда это нужно, и воюют здесь, в Украине", - сказал Ольгерд.
Реклама
Жертвы борьбы за свободу
Перед началом шествия на Михайловского площади Киева вблизи выставки разбитой российской военной техники выступили с речами организаторы марша. После прозвучавших призывов сохранить память о погибших белорусах, "сражавшихся за свободу и братство независимых Украины и Беларуси", колонна - примерно сто человек с бело-красно-белыми и украинскими сине-желтыми флагами - прошла по центральным улицам столицы Украины.
Участники марша выкрикивали лозунги на украинском и белорусском языках - "Слава Украине - Героям слава!", а также "Жыве Беларусь - Жыве вечна!". Прохожие на киевских улицах останавливались и выкриками солидарности поддерживали шествие. Проезжающие по дорогам автомобили приветствовали марширующих гудками.
С речью на марше выступил и Зенон Позняк, основатель БНФ, который с 1996 года живет в эмиграции.
В акции приняла участие Елена, жена погибшего в июне минувшего года бойца полка им. Калиновского. "Он погиб не зря. Он герой! Он защищал две страны, всех украинских детей и наших детей, наше свободное будущее. Он верил, что это будет вкладом в освобождение Беларуси", - сказала женщина.
"Мы обязаны рассказать, что есть другие белорусы"
Еще один участник шествия, представившийся как "простой белорус Павел", последнее время живет в Киеве. Он пришел на марш, чтобы показать волю своего народа к свободе и независимости от России. "Даже если со стороны Беларуси летят ракеты, мы обязаны и должны рассказать всем, что есть и другие белорусы. Что есть белорусы, которые любят Украину, любят Беларусь и готовы жизнь свою отдать за мир и свободу наших стран", - сказал Павел.
Марш в честь погибших за независимость белорусов завершился на улице Грушевского, где на месте жестокого противостояния демонстрантов Евромайдана с бойцами спецподразделений милиции "Беркут" и внутренних войск в 2014 году была пролита первая кровь. Участники белорусского марша возложили цветы к мемориалам Олегу Нигояну и Михаилу Жизневскому, который погиб от милицейской пули 22 января 2014 года, через три дня после начала уличных боев в Киеве. Позже он был зачислен в "Небесную сотню" и посмертно награжден званием Героя Украины.
Смотрите также:
Беларусь 2023: станет ли новый год последним для Лукашенко
44:10
"Беларусь на целе": як беларусы выражаюць свой пратэст праз тату
Фотагалерэя DW – пра тое, як крэатыўна беларусы пратэстуюць супраць вайны і рэжыму Лукашэнкі.
Фото: Instagram/body_of_belarus
"Гэта енк, гэта крык, што жыве Беларусь!"
"Жыве Беларусь!" - словы з верша Янкі Купалы зрабіліся ў Беларусі лозунгам пратэстаў супраць рэжыму Лукашэнкі. Летась Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі прапанавала прыраўняць іх да "нацысцкай" сімволікі – поруч з бел-чырвона-белым сцягам. Паводле звестак праўладнага Беларускага саюзу журналістаў, адпаведны праект з пералікам такіх сімвалаў трапіў на ўзгадненне ў камітэт дзяржбяспекі.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Беларусь за кратамі
Больш за тысячу чалавек прызнаныя ў Беларусі палітычнымі вязнямі. Толькі па адміністратыўных справах цягам 2020-2022 гадоў у Беларусі затрымалі дзясяткі тысяч чалавек. 23.34 (цяперашні 24.23) – нумар артыкула Кодэксу аб адміністрацыйных правапарушэннях Беларусі, які датычыцца арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў. Паводле 23.34 у Беларусі асудзілі тысячы чалавек.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Героі Беларусі
У траўні 2021 года ў шклоўскай калоніі памёр палітзняволены Вітольд Ашурак, якога прысудзілі да пяці гадоў калоніі. Сваякам паведамілі, што прычына смерці – спыненне сэрца. Ягоная сяброўка Вольга Быкоўская зрабіла татуіроўку з выявай Вітольда: "Набіла, таму што майго сябра, Вітольда Ашурка забілі ў турме. [...] Гэта памяць пра Вітольда і адказнасць за тое, каб ягоная гісторыя не была забытая".
Фото: Instagram/body_of_belarus
Антываенныя тату
У лютым 2022 года, пасля пачатку вайны ва Украіне, беларусы пачалі рабіць антываенныя татуіроўкі. Шмат хто з беларускіх тату-майстроў прыбытак за такія татуіроўкі ахвяруе на патрэбы Украіны. "Обійми" – цытата з песні ўкраінскага гурта "Океан Ельзи" "Коли настане день, закінчиться війна". "Калі няма слоў, застаецца толькі "Обійми", - кажа аўтарка тату Валерыя.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Эміграцыя і туга па Радзіме
Пачынаючы з 2020 года дзясяткі тысяч беларусаў з’ехалі з радзімы. Грузія, Украіна, Літва, Польшча – у гэтыя краіны пераехала больш за ўсё беларусаў. Перш за ўсё праз рэпрэсіі і пераслед у Беларусі, шмат на каго з іх заведзеныя крымінальныя справы. Толькі ў Польшчу са жніўня 2020 года прыехала больш за 20 тысяч беларусаў.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Разам і назаўжды
Рэпрэсіі з боку беларускіх уладаў закранулі шмат якія беларускія сем’і. Нямала дзяцей вымушаныя цяпер жыць без аднаго або двух бацькоў. Тыя, хто разам прайшоў праз рэпрэсіі, нярэдка робяць парныя татуіроўкі. "Спадзяемся хутка наш народ стане такі ж вольны, як гэтыя буслы!", - кажуць Уладзіслаў і Алена, якія зрабілі татуіроўкі напярэдадні гадавіны вяселля.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Графічныя сімвалы апазіцыі
Сэрца, кулак і "віктары" – сімвалы лідараў пратэсту 2020 года Святланы Ціханоўскай, Марыі Калеснікавай і Веранікі Цапкала. Марыя Калеснікава, кіраўніца выбарчага штабу Віктара Бабарыкі, якая шмат гадоў жыла ў Нямеччыне, парвала свой пашпарт на мяжы, каб яе не вывезлі з Беларусі. Яе прысудзілі да 11 гадоў калоніі.
Фото: Instagram/body_of_belarus
"Я - беларус, я ганаруся, што маю гэтае імя"
Так пісаў у 20-м стагоддзі беларускі класік Ніл Гілевіч. Падзеі 2020 года ў вялікай ступені паўплывалі на самаідэнтыфікацыю беларусаў. Усё больш людзей пачалі карыстацца беларускай мова ў сваім жыцці, цікавіцца беларускай культурай і гісторыяй.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Без узроставых абмежаванняў
Татуіроўкі робяць людзі самых розных узростаў. Ірыне 62 гады, яна зрабіла тату з буслам на грудзях: "Мая душа, як і мільёны іншых, разарвала ланцуг абыякавасці, маўклівага падпарадкавання, страху, хлусні, безнадзейнасці і вырвалася на волю. Яе ўжо не вярнуць у вязніцу. Калі падступае адчай і стамляецца цярпенне, я дакранаюся да бусліка і ўспамінаю тыя пачуцці".
Фото: Instagram/body_of_belarus
"Я гуляю"
"Я гуляю", – так сказала 75-гадовая Ніна Багінская супрацоўнікам АМАПу, праходзячы праз іх ачапленне. Яна ўдзельнічае ў акцыях пратэсту ўжо больш за 30 гадоў, пра яе адважнасць пісалі шмат якія замежныя СМІ. Шмат для каго з беларусаў яна стала ўзорам, людзі па ўсёй краіне таксама штонядзелю выходзілі "гуляць" на акцыі пратэсту.
Фото: Instagram/body_of_belarus
Традыцыйныя сімвалы Беларусі
Традыцыйны беларускі арнамент яшчэ да 2020 года быў папулярным матывам для татуіровак. Росквіт, краса, ураджай, агонь, душа, жыццё, зямля – кожны з сімвалаў увасабляе пэўную з’яву чалавечага жыцця. "Беларусь на целе" - праект журналісткі Яўгеніі Доўгай, якая ў інстаграме збірае пратэсныя тату беларусаў.