Akulloret artizanale, biznesi i suksesshëm i krizës financiare
31 Korrik 2012Për Maurizio dhe Barbara Cocchi kjo është bileta drejt asaj, që shumë njerëz e konsiderojnë si ëndrra amerikane: këtu, në qytetin e Italisë Veriore, në Bolonja, ata marrin orë mësimi se si të bësh akulloren ideale, duke përgatitur veten e tyre për aventurën e madhe. Me aftësitë e fituara rishtas, çifti po përgatitet për t´u transferuar në Kaliforni, ku hapja e dyqanit të tyre të akulloreve është në hapat përfundimtare.
Ata kanë nisur ta planifikojnë jetën e tyre të re prej më shumë se një viti. Maurizio thotë: "Bëra shumë kërkime rreth tregut, veçanërisht në Kaliforni, dhe kuptova se atje ka goxha hapësira për këtë biznes. Është një treg shumë i vështirë për të depërtuar, është sfidë e madhe për të gjetur vende të mira, është pak i shtrenjtë, më shumë se këtu, por ne vërtet shpresojmë se mundësia ndodhet aty dhe po përpiqemi fort që ta kapim atë mundësi."
Çifti Cocchi nuk është i huaj në Kaliforni; ata importonin veshje surfi nga Kalifornia në Itali. Kur një kompani private ra dakord t´i blinte ato, ata e gjetën veten mes një shume të mirë parash për të investuar. Më pas ata vendosën, që në vend që të importonin nga Kalifornia në Itali, më mirë të përpiqeshin të eksportonin nga Italia në Kaliforni. Dhe zgjedhja e produktit, thotë Maurizio, ishte e thjeshtë: "Akullorja është vërtet italiane, është në ADN-në tonë, është nën lëkurën tonë."
Gjatë tre viteve të shkuara Maurizio dhe Barbara morën leksione në Universitetin e Akullores Carpigniani, me qëllim që të përgatiteshin për transferimin e tyre të rëndësishëm. Dhe ata janë të bindur se ideja e tyre do të dalë fitimtare, veçanërisht në një vend si Kalifornia, ku akullorja "po rritet" së tepërmi, sidomos që kur njerëzit po kuptojnë ndryshimin mes akullores së gatshme, e cila është e rëndë, shumë e ngrirë dhe me shumë kalori, dhe akullores artizanale," thotë Maurizio.
Akullorja artizanale nuk është akullore e gatshme
Ajo çfarë kanë të përbashkët akullorja e gatshme dhe akullorja artizanale është shumëllojshmëria e pafundme e përbërësve dhe përzierjet e mundshme; përveç çokollatës dhe vaniljes ka dhe shije ekstravagante si ato me bazë domateje, groshët e kuqe dhe susami.
Por dy ngjashmëritë nuk mund t´ju mashtrojnë, përderisa dy produktet kanë një ndryshim shumë domethenës: kremi i akullores artizanale është 30% i ngrirë, por akullorja e gatshme mund të ketë dyfishin e saj. Dhe ndërkohë që akullorja artizanale varion mes 6 dhe 8% përqind yndyrë, akullorja e gatshme zakonisht ka 9% yndyrë osë me tëpër. "Akullorja e gatshme tipike," shpjegon Maurizio, "është rreth 12 ose 13%. Kështu që akullorja artizanale është më e shëndetshme. Dhe temperatura e saj është më e lartë, kështu që është më pak e ngrirë. Këto detaje e bëjnë akulloren artizanale më të mirë, dhe i japin asaj një efekt më kremoz të cilin amerikanët e dashurojnë“.
Prej afro një viti çifti Cocchi po përgatitet për daljen në treg të dyqanit të tyre të akulloreve në Kaliforni. Aktualisht ata po merren me gjetjen e furnizuesve të përbërësve organikë dhe përbërësve të veçantë; ata janë të sigurt që do të jetë një sukses. Dhe duke gjykuar nga rritja e numrit të studentëve të akullores artizanale, ata nuk janë të vetmit, që mendojnë kështu. Kjo duket e vërtetë edhe për vetë Universitetin e Akullores Carpigniani. I themeluar në vitin 2003, ai ka zgjeruar kampusin e tij në Itali dhe zotëron tetë shkolla rreth botës, të cilat gjenden në Tokio, Shanghai, dhe Buenos Aires. Çdo vit më shumë se 6 mijë janë sipërmarrësit e akulloreve artizanale nga e gjithë bota, të cilët regjistrohen atje për dije më të freskëta rreth përgatitjes së akulloreve.
Një shembull i suksesshëm biznesi?
Kalendari i kurseve në universitet fillimisht rendit stazhin e akulloreve artizanale dhe ndiqet nga një bollëk i akullore-bërësve javorë, nga niveli fillestar e deri tek të përparuarit, dhe sigurisht nga modulet e lartë si "Soft 2.0", "Pionerët me pakicë" dhe "Carpigiani Gelato Lab." Shumë zona urbane kanë plot dyqane akulloresh të gatshme, por drejtori i Universitetit të Akullores Artizanale Achille Sassoli thotë se tregu po ndryshon dhe industria po rritet, me një rritje të cilësisë së akullores artizanale: "Ne po shikojmë të gjithë bizneset e reja, të cilat përpiqen të konkurrojnë në cilësi, duke përdorur produkte të freskëta. Shumë prej tyre po përdorin recetat vendase për prodhimin e akullores", thotë Sassoli.
Sipas Sassolit, studentët që vijnë në Universitetin e Akullores Artizanale janë tipikë rreth moshës 35 dhe 45 vjeç. Disa janë arkitektë, avokatë, njerëz të artit dhe këshilltarë menaxhimi, profesione të cilat duket se duan të bëjnë një nisje të re pas përballjes me krizën financiare. Në këtë kuptim, Maurizio dhe Barbara Cocchi nuk bënë përjashtime. "Ne vendosëm të shkojmë në Amerikë, sepse po, ka një krizë financiare, por kultura [e të rënit dakord me të] është krejtësisht e ndryshme; njerëzit atje janë të mësuar me ndryshimet, është normale për ta, që ta humbësh vendin e punës brenda një sekonde. Por në Itali është shumë e vështirë t´ia nisësh nga e para", thotë Barbara. Një mik i tyre pati një sukses të vërtetë me dyqanin e tij të akullores artizanale në Siatëllin me shi. Kështu, që të shesësh akullore artizanale në Kaliforninë me diell, thotë ajo, punon duke kërcyer.