"Puna në Gjermani është shumë e mirë për mua. Në Poloni nuk ka kaq shumë punë dhe paga më të vogla. Në Gjermani është ndryshe: këtu ka më shumë para dhe unë mund të jetojë më mirë. Kështu që unë e shoh këtë si një mundësi të jetës sime."

Paweli, 25 vjeç, ka veshur pantallona me gjoksore ngjyrë gri. Në vendlindjen e tij në Poloni, shkalla e papunësisë së të rinjve është e lartë, rreth një e katërta e polakëve të rinj nuk kanë punë. Në Kotbus ka ende vende të lira për të mësuar një profesion, thotë Rüdiger Galle, shefi i Pawelit: "Nuk është sekret se situata me vendet e kualifikimit ka ndryshuar vitet e fundit me 180 shkallë. Më parë, ne nuk kishim vende të lira. Tani ne kemi vende të lira por nuk kemi kandidatë."

Pawel donte të punonte. Në këtë mënyrë ai u shpërngul nga Polonia në provincën lindore gjermane, nga Zielona Gora në Gjermani dhe bashkë me të edhe 21 të rinj të tjerë nga Polonia. Në Kotbus, ai mësoi gjermanisht, një prej kushteve për të fituar një vend kualifikimi në një kompani vendore.

Tani pas një viti, në Kotbus kanë mbetur vetëm gjashtë të rinjë polakë

Disa u larguan me dëshirë, të tjerët u detyruan të shkojnë: për shkak të mungesave të shumta në mësim dhe njohurive të pamjaftueshme gjuhësore. Ndërsa Paweli nuk është dorëzuar, ka vazhduar me zgjedhimin e foljeve dhe ka dhënë provimet e gjuhës. Megjithatë, ai ka ende për të mësuar: "Gjuha është ende një problem. Unë mësoj çdo ditë dhe çdo ditë flas më mirë gjermanisht. Edhe në shkollë unë kam probleme të mëdha. Termat e shumta teknike janë shumë të vështira për mua, sepse këto fjalë nuk janë në fjalor. Pastaj unë duhet të kërkojë ndihmën e ndonjë shoku. Por unë kam në shkollë një mik të mirë i cili më ndihmon me kënaqësi."

Gjithashtu edhe në kantierin e ndërtimit e kalon mirë. Kolegët e tij gjermanë e kanë pranuar nxënësin polak. Më në fund një nxënës për së mbari, thonë ata. Tani ka filluar mes tyre një shkëmbim i vërtetë kulturor: "Nganjëherë kolegët e mi vijnë me mua në Poloni. Ata kanë provuar darkën tonë tradicionale tek nëna ime dhe kanë vizituar qytetin tim. Kjo është gjë e mirë, ata udhëtojnë me dëshirë me mua në Poloni dhe unë tani jam me kënaqësi këtu në Gjermani."

Shefi i tij Rüdiger Galle pohon me kokë, Paweli e ka gjetur veten mirë në Gjermani. Integrimi është A-ja dhe O-ja për suksesin e një nxënësi në profesion, sqaron mbikëqyrësi Sebastian Szajek: "Integrimi është shumë i rëndësishëm. Të rinjtë që kanë dështuar këtu dhe janë kthyer në Poloni u mungonin shokët - shkaku ishte pra mungesa e rrethit shoqëror. Sigurisht që shumë ka të bëj edhe me gjuhën. Njeriu e ndjen veten të lënë mënjanë nëse nuk mund të flasë me shokët duke pirë një birrë në lokal apo në disko."

Pengesë e madhe janë edhe dallimet kulturore

Gjetja e një miku për të pirë birrë bashkë është një pengesë - pengesa të tjera janë dallimet kulturore. Në fillim të shkollimit nxënësi Pawel dhe mjeshtëri Galle u desh të mësohen me njëri-tjetrin: për shembull Paweli shkonte në pushim pa e njoftuar shefin e tij. Dhe gjithashtu Pawelit iu desh të mësohet edhe me parimet gjermane të punës, sqaron sipërmarrësi Galle: "Në fillim ishin pesë minuta pas kohe. Pastaj zhdukeshin mjetet e punës apo ai harronte fare ato, pra imtësi të tilla. Por me Pawelin kemi arritur mjaft mirë që të zgjidhim këto probleme dhe ai është përshtatur shumë mirë."

Për mjeshtrin Galle nuk ka rëndësi se prej nga vijnë nxënësit e rinj. Me rëndësi është që ata të jenë të motivuar. Dhoma e Profesioneve në Kotbus do të dëshironte të kishte më shumë nxënës si Paweli. Ajo ka edhe 700 vende të lira për mësimin e një profesioni.

Autor: Jan Schilling / Esat Ahmeti

Redaktoi: Aida Cama