Ariu i Artë shkon tek italianët! E papritura ishte e madhe, kur Mike Leigh, presidenti i jurisë ndërkombëtare shpalli fituesin e çmimit kryesor të Berlinales. Dhe dy mjeshtrat e vjetër të kinemasë europiane brohoritën nga salla: vëllezërit Taviani 80 dhe 82 vjeç.

Ata e fituan garën me filmin bardh e zi që bën fjalë për të borgosurit romakë „Cesare deve morire" (Cezari duhet të vdesë). Filmi lëviz në kufijtë mes filmit artistik dhe dokumentarit. Përmes imazheve filmike të burgosurit me veprimtarinë e tyre duan ta tregojnë veten nën një dritë tjetër. Natyrisht që të burgosurit janë fajtorë, tha Paolo Taviani gjatë marrjes së çmimit në Pallatin e Berlinales, por duhet të shohim "që edhe një i burgosur, ndaj të cilit jepet një dënim i rëndë - si për shembull burgim i përjetshëm - është dhe mbetet po ashtu një njeri ".

Gjithçka disi ndryshe

Presidenti i jurisë Mike bëri të ditur gjatë fjalës së tij se për kaq shumë filma ka pak arrinj për çmime. Zvicerianja Ursula Meier u vlerësua me Ariun e Argjendtë për fimin „L'Enfant D'en Haut/Sister", ku tregohet historia e jetës së një djali, i cili ndonëse rritet në një nga epiqendrat e turizmit në alpe, përjeton humnerën e një bote në dukje të pasur. Në të bëhet fjalë për një fëmijëri të humbur, për etjen e pashuar për afërsi dhe ngrohtësi humane. Filmi ishte një ndër favoritët për Ariun e Artë.

Christian Petzold u nderua nga publiku dhe kritika me Ariun e Argjendtë për regjinë më të mirë në filmin "Barbara". Nina Hoss luan aty rolin kryesor të Barbarës, një mjeke që në verën e vitit 1980 në RDGJ kishte kërkuar të largohej nga vendi dhe për këtë u dënua me internim në provincë.

Favoriti i tretë në Festivalin e 62-të ndërkombëtar të filmit në Berlin vjen nga Hungaria me filmin "Csak a szél" (Vetëm erë). Regjisori Bence Fliegauf tregon në këtë film dhunën e përbindshme kundër romëve në atdheun e tij. Në film kamera u qëndron njerëzve fare pranë duke zbuluar çdo detaj, që shpalos frikën që i gërryen ata. Për këtë regjisori Bence Fliegauf u nderua me çmimin e madh të jursië. Për kamerën më të mirë u nderua gjermani Lutz Reitemeier, i cili ka realizuar së bashku me regjisorin kinez Wang Quan filmin historik „Bai lu yuan „.

Politikë dhe histori

Aktorja kongoleze 15 vjeçare Rachel Mëanza nuk do ta harrojë kurrë këtë Berlinale. Jo vetëm që ajo për herë të parë pa borë, por për interpretimin e saj mjaft të mirë në filmin „Rebelle", që bën fjalë për fëmijë ushtarë në Afrikë, ajo u nderua nga juria si aktorja më e mirë. Si aktori më i mirë u nderua danezi Mikkel Boe Følsgaard. Ai intepreton në filmin „Die Königin und der Leibarzt", (Mbretëresha dhe mjeku personal) , një thrillër politiko-historik dhe një film dashurie, rolin e mbretit skizofren Christian VII. Ky film u vlerësua gjithashtu me Ariun e Argjendtë për skenarin më të mirë.

Pra në këtë Berlinale ishin të shumtë ata që morën diçka edhe pse jo gjithmonë një Ari të Artë. Portugezi Miguel Gomes u vlerësua me çmimin Alfred Bauer të Belinales së 62-të për filmin e tij bardhë e zi „Tabu". Ky çmim është një dedikim për drejtorin e parë të festivalit dhe jepet për vepra që hapin perspektiva të reja në artin e kinematografisë. Në fakt synimi ishte vetëm të risjell një film të modës së vjetër, tha Gomes. Prandaj ai vërtet u befasua nga çmimi që mori për këtë risi.

Në Berlinale konkuruan gjithsej 18 filma për Ariun e Artë dhe Ariun e Argjendtë. Të mërkurën në mbrëmje( 15.02) u nderua me Ariun e Artë për veprimtarinë artistike në kinematografi gjatë gjithë jetës së saj aktorja amerikane Meryl Streep.

Autorin: Silke Bartlick / M.Cika-Kelmendi

Redaktoi: V.Filaj-Ballvora