Të konfrontohen me shefat, të përmbushin afatet e projekteve, të marrin pjesë në konferenca me diskutime, çfarë është duke ndodhur në dekadën e fundit në kokat e punëmarrësve të moshuar, që vazhdojnë të duan ta bëjnë këtë edhe më shumë se sa e kërkon ligji? Për të folur më qartë, në krahasim me vitin 2001, numri i njerëzve të punësuar që janë në moshat 60 deri 64 vjeç është dyfishuar, thotë një studim i OECD-së. Dy prej tyre janë Bernhard Switaiski dhe Klaus von Holt - të dy në punë, të dy mbi 60 vjeç dhe të dy të kënaqur me punën e tyre. I pari në marrëdhënie pune, kurse i dyti sapo ka filluar: "Në përgjithësi ekziston një shqetësim i madh tek punëmarrësit në moshë të madhe, se me fillimin e moshës së pensionit vijnë reduktime të mëdha. Prandaj njerëzit mundohen sa të jetë e mundur të qëndrojnë sa më shumë të jetë e mundur në punë," thotë Klaus von Holt.

Për të kryesore kanë qenë motive të tjera. Ai mendonte se nuk do të ishte mirë që të mos i shfytëzonte diku përvojat e tij. Para pak kohe 62-vjeçari mori një vend të përkohshëm pune në Qendrën Kërkimore për Sëmundjet Neurodegjenerative (DZNE) në Bonn.

Bernhard Switaiski është dy vjet më i moshuar, pra 64 vjeç. Ai është këshilltar tek Agjencia e Punësimit në Bon. Meqenëse e shoqja e tij ka nevojë për kujdes, ai punon vetëm 19 orë në javë: „Mosha ime e pensionit fillon në qershor të vitit tjetër. Unë kam frikë se pastaj do të bie në një si vrimë të madhe. Unë bëj edhe punë pa pagesë, dhe jam i lidhur në një rrjet të mirë shoqëror, por nuk është kjo ajo që më bën të numëroj ditët deri sa të dal në pension. Unë e bëj me dëshirë punën time," thotë Switaiski.

Jetëgjatësia në Gjermani është rritur që nga viti 1960 me 10 vjetë. Faza e të mosqënurit në punë është rritur po ashtu me kaq. Përveç kësaj niveli i lindjeve në Gjermani ka mbetur konstant, prandaj për Switaiskin është e qartë: „Koha nga fillimi i pensionit deri në fund të jetës nuk duhet të jetë shumë e gjatë, në mënyrë që ky sistem të mund të financohet. Sikur të ndodhë ndryshe, niveli i pensioneve do të bjerë dhe do të ketë më shumë varfëri në pleqëri," thotë ai.

Për një kohë të gjatë Gjermania nuk e ka përdorur potencialin e punës së punëmarrësve në moshë të madhe. Politika u ofron punëmarrësve joshje për t'u shkëputur herët nga jeta në punë. Me argumentin e hapjes së mundësive të punësimit për të rinjtë: „Meqenëse më parë ka qenë tipike që të mos punohej pas moshës 55 vjeç, gjithnjë e më shumë njerëz mendonin që të mos punonin. Kurse sot, ka gjithnjë e më shumë njerëz që punojnë edhe më vonë se mosha 65 vjeçare. Këtu luajnë arsyet financiare një rol, por edhe dëshira për të marrë pjesë në jetën shoqërore.“

Gjithnjë e më shumë njerëz duan të punojnë, por jo të gjithë gjejnë punën e përshtatshme. „Unë kam qenë i punësuar në një institut kërkimor, i cili u mbyll vitin e kaluar. Kolegët e mi në moshën 40 deri 55 vjeçare kanë pasur vështirësi të gjejnë punë të tjera. Kurse kur një punëmarrës i moshuar kërkon një punë adekuate, atëherë ai kthehet në konkurencë për nivelet e mesme dhe të larta, dhe kjo është kontradiktore", thotë Holt.

Shumica duhet të punojnë me pagesa më të ula dhe të qëndrojnë si punonjës të thjeshtë, vetëm kështu janë pranuar, thotë Holt. Switaiski e shikon njëjtë. Tregu gjerman i punës nuk ka arritur deri aty sa të kuptojë se ky potencial përvoje i njerëzve të moshuar është me vlera të mëdha, dhe që dikush në moshën 58 vjeçare mund dhe do të punojë.