Znamo ga kao ekscentričnu ličnost, oca pop-arta – Endi Vorhol je u svom Njujorškom ateljeu poznatom kao čovek koji je proizvodio umetnost i skandale. Prvi među vodećima američkim umetnicima koji nije krio svoju homoseksualnost. Međutim…

„Endi Vorhol je u Njujorku svakoga dana odlazio u crkvu. U rodnom Pitsburgu je posećivao grčko-katoličku crkvu svetog Jovana Krstitelja, pored koje je inače i sahranjen. Vorholovi su u kući imali ikonu, i mali Endi je insistirao na tome da se obavezno sa majkom pomoli pred njom, pre nego što bi otišao u školu“, kaže poznavalac Vorholovog života i dela, kustos Pol Murhed iz Londona.

Dugo je razgovarao sa Vorholovim bratom Polom koji ima 88 godina i još uvek živi u Slovačkoj - zemlji iz koje potiču Vorholovi, inače Rusini po narodnosti. Murhed je u Atini postavio neobičnu izložbu – i to baš u konzervativnom vizantijskom muzeju. Ko dakle želi da vidi Vorhola, mora prvo da prošeta pored stalne postavke grčkih ikona, slika svetaca na zlatnoj pozadini, skoro hiljadu godina starih slika Marije i raspetog Isusa.

Odrastao između katoličanstva i pravoslavlja

Čovek bi pomislio da su to teme koje ne mogu biti udaljenije od Vorhola. Međutim Endi Vorhol je odrastao okružen upravo takvim slikama, one su bile njegov prvi kontakt s umetnošću.

„Rođen je u grčko-katoličkoj porodici. On je po veri bio katolik, a svet njegovih slika ima pravoslavno-vizantijski pečat. Kada posmatrate njegove slike, i imate to u vidu, primećujete da su njegove slike često ikone. Zlatne Merlinke na primer, ali i način na koji su te figure postavljene u ramove“.

Endi Vorhol je jednom o sebi rekao: „Onaj ko hoće da sazna sve o meni, samo treba da posmatra površinu mojih slika i filmova, i mene – to sam ja. Iza te površine nema ničeg drugog“.