Karacaferis sam vodi stranku LAOS. U Grčkoj postoje različita mišljenja o tome da li je on „usijana desničarska glava“ ili „nemilosrdni oportunista“. Ili, pak, i jedno i drugo? Čak i njegovi politički protivnici priznaju da odmah prepoznaje šanse i svakome priča šta želi da čuje.

Tako, na primer, kada se dodvorava običnim ljudima i ismejava „momke iz Bostona“, misleći pri tom na bivšeg premijera Jorgosa Papandreua i njegovog konzervativnog protivnika Antonisa Samarasa koji su studirali u SAD. Oni, smatra Karacaferis, nemaju pojma o stvarnom životu. Time implicira da je on potpuna suprotnost, da je izbačen iz škole, ali da je znao kako se treba probiti - radio je kao novinar, bodibilder, mali preduzetnik, vlasnik jedne agencija za modele i, sada, kao političar.

Teorije zavere

Njegova „politička domovina“ godinama je bila građansko-konzervativna Nova demokratija. Kada se ta stranka u 90-tim godinama pod vođstvom kasnijeg premijera Kostasa Karamanlisa približila političkom centru, Karacaferis je 2000. formirao svoj Ortodoksni narodni pokret i zapažen je kroz svoje populističke i desno ekstremne izjave.

Godine 2002. on je uputio provokaciju na račun Karamanlisa i tadašnjeg socijalističkog premijera Kostasa Simitisa rekavši: „Prvo, ja nisam Jevrej. Nadam se da i Simitis za sebe to može reći. Drugo, nisam komunista. Nadam se da Karamanlis isto to za sebe može reći. I treće, nisam homoseksualac - to za sebe samo mali broj može reći.“

Karacaferis je uvek iznova širio mito o postojanju svetske cionističke zavere. Tražio je da Grčka zabrani useljavanje i govorio o navodnoj turskoj opasnosti na istoku zemlje. Šef LAOS-a uvek ističe da nije desni radikal. Protiv onih koji ga tako označe, on podnosi krivične prijave.

Mogli bi da porastu apetiti

Nakon što je prikupio dovoljan broj glasova u desničarskom taboru, on se već mesecima orijentiše prema snagama političkog centra i to upravo u trenutku kada se građansko-konzervativna opozicija Antonisa Samarasa sve više desno orijentiše. Tokom političkih previranja proteklih sedmica u Grčkoj i pominjanja mogućeg stvaranja velike koalicije, Karacaferis se čak predstavljao kao plemeniti državnik.

Dok su se Samaras i Papandreu tokom svoje borbe za vlast doveli u ćorsokak, šef LAOS-a založio se za vladu nacionalnog jedinstva i apelovao čak na i predsjednika Karolosa Papuljasa da preuzme inicijativu i dvema partijama pokaže gde su granice. Sada je prikupio plodove svoje taktike i omogućio da četiri političara LAOS-a uđu u novu, prelaznu vladu. Ukoliko se već etablirane stranke i dalje budu sporile, Karacaferis bi mogao očekivati i više.

Autor: Janis Papadimitriu / Belma Fazlagić-Šestić
Odgovorni urednik: Ivan Đerković