Brzina je u Nemačkoj veoma važna. Od auto-puta do automata – Nemci ne vole da gube vreme. Čak i nemački jezik je "brzinski ekonomičan". To jasno pokazuje reč poboljgoršati (orig. Verschlimmbessern). Njome se opisuje šta se dešava kada neko sa dobrim namerama pokušava da nešto poboljša, ali se na kraju ispostavlja da je zapravo pogoršao stvar. Čemu na takve opise gubiti mnogo vremena kada sve može da se izrazi jednom jedinom rečju?

Kada je nemački inženjer Karl Benc 1886. prijavio svoj patent „vozila sa pogonom na gas", time je utemeljio proizvodnju automobila koja se otada pa do danas stalno povećavala. U Nemačkoj, najvećoj evropskoj privredi, danas u automobilskoj industriji radi oko 800.000 ljudi.

Izložba „Tempo. Tempo! Tempo?" vrti se upravo oko brzine, ubrzanja i – usporavanja, a istovremeno se održava u tri muzeja Donje Saksonije. Umetnički muzej „Dvorac Derneburg" prezentira radove sa temom „tempo" u savremenoj umetnosti; najveći evropski muzej automobilskih „veterana" u Ajnbeku tematizuje tehnički razvoj a Pokrajinski muzej u Hanoveru je težište stavio na kulturnu istoriju brzine.

Trka čovečanstva

Priprema izložbe je trajala godinu dana, kaže za DW Štefan Rihter, portparol automobilskog muzeja u Ajnbeku: „Svaki muzej osvetljava temu brzine iz svog specifičnog ugla."

Tako u Derneburgu ne mogu da se vide samo motorcikli i automobili, već i podaci o teoriji evolucije i novim medijima, dakle svemu što se bazira na skraćenju puta i ubrzanju procedura.

U Hanoveru se na brzinu gleda iz prirodne i kulturnoistorijske perspektive. A izložba u Ajnbeku je koncentrisana pre svega na tehniku.

Tu, na primer, može da se vidi američki vojni mlaznjak „Lokid F-104 starfajter" koji može da postigne dvostruku brzinu zvuka. A tu je i Bugatijev Veron koji je 2010. bio postavio brzinski rekord sa 431,072 km/h.

Tu je i konceptni automobil „Nardo" firme VW. Bio je to prvi supersportski automobil ovog proizvođača – koji je ostao u fazi prototipa i tako završio u muzeju.

Pored takvih „brzinskih  objekata", ima i pomalo neočekivanih eksponata kao što je, na primer, prva cedulja koja je u Nemačkoj ispisana kao kazna za prekoračenje brzine. Ona potiče iz 1894. godine a kazna je izrečena vozaču koji je pored jednog restorana prošao tako brzo da su „zavese na prozorima zalepršale". Iz toga se vidi da tada nije bilo uređaja za precizno merenje brzine, ali se smatra da je kažnjeni vozač vozio brzinom od čitavih 30 km/h!

Na izložbi su prikazana i dostignuća sa drugihkontinenata, tako da ima objekata koji su poslati iz Kalifornije, Bahreina, skndivanskih zemalja itd.

Izložba je otvorena u junu a zatvara se 4. februara 2024. godine.

Pratite nas i na Fejsbuku, preko Tvitera, na Jutjubu, kao i na našem nalogu na Instagramu.