Bir tam bir yıl sonra bugün yani 8 Ağustos 2008’de Pekin’de 19. Yaz Olimpiyat Oyunları başlayacak. Olimpiyat Oyunları için geri sayım bugün Pekin’de resmi törenlerle başlıyor. Diğer yandan hızlı ekonomik büyüme göstererek süper güç olma yönünde ilerleyen Çin insan hakları örgütleri taragından da yoğun biçimde eleştiriliyor. Frankfurter Allgemeine Zeitung, bu konuya yer ayırdığı yorumunda Çin’in bir yıl sonra dünyanın en büyük spor müsabakalarına ev sahipliği yapacak yetenekte olup olmadığını sorguluyor.

„ Çin’de muhalif göstericiler hemen tutuklanıyor, gazetecilerin işlerini yapması engelleniyor. Bu arada ülkedeki azınlıkların durumu da daha iyi görünmüyor. Tibetlilere karşı keskin çıkışlar yapılırken, Budistlerin lideri Dalai Lama’ya „ayrılıkçı“ damgası vuruluyor. Komşu ülke Tayvan ise bağımsız hareket etmesi halinde savaşla tehdit ediliyor. Bütün bunlar bir yıl sonra dünyanın en değerli sporcularını misafir edecek bir ülkeye yakışıyor mu? Pekin yönetimi, Olimpiyat Oyunları’nı başarı ile tamamlar ve bunu bütün dünyaya Çin’in büyük başarısı olarak lanse edilirse memnun olacağa benziyor. Aksi takdirde yazılan her eleştirel haber Pekin için dünya kamuoyunun gözüne kum atılması gibi değerlendiriliyor“.

Alman Demiryolları idaresi ile makinistleri temsil eden sendikanın yürüttüğü toplu sözleşme görüşmelerinin sonuçsuz kalması, en yaygın ulaşım yolu olan demiryollarında grev olasılığını gündeme getirdi. Hannover’de yayımlanan „Neue Presse“ gazetesi, makinistlerin diğer demiryolları çalışanlarından ayrı, kendi sözleşmelerini imzalamada ayak diremesini eleştiriyor:

„Makinistler de doktorların ve pilotların yaptığı gibi kendi özel toplu sözleşmelerine kavuşarak işverene daha fazla baskı yapabileceğine inanıyor. Bu böyle nereye kadar gider? Makinistlerin atacağı en mantıklı adım uzun vadeli ve uzlaşmacı bir anlaşma ile ücret artışını garantileyebilmek olmalı. Yani adam akıllı bir orta yol bulmak lazım. Uzlaşmaya çalışmak da toplu sözleşme görüşmelerinin bir parçası. Ateşli sendika temsilcileri de artık bu gerçeği anlasalar iyi olur“.

Potsdam’da yayımlanan Maerkische Allgemeine gazetesi, Rusya-Gürcistan gerginliğini değerlendiriyor:

„Olay hayli gizemli. Her iki tarafın da birbirlerine yönelik ithamları da gösteriyor ki Moskova ile Tiflis arasında sinirler uzun süreden beri gerilmiş durumda. Üç yıl önceki Güller Devrimi sonrasında Gürcistan’da Batı yanlısı bir yönetimin işbaşına gelmesiyle Moskova-Tiflis hattındaki ilişkiler adeta buzul çağına girmişti. Eski Sovyet cumhuriyetlerinin ABD ve NATO’ya yakınlaşması, Kremlin’in öteden beri hoş karşılamadığı bir durum. Rusya’nın bölgedeki çıkarlarını korumak istemesi bekli anlayışla karşılanabilir ancak her an patlamaya hazır barut fıçısı görünümündeki Kafkaslarda stratejik çıkarları korumak uğruna bile olsa bir ülkeye hava saldırısı düzenlenmesi başvurulabilecek en yanlış yöntem olsa gerek.“