Yenilen pehlivan güreşe doymazmış sözünü haklı çıkaran bir durumla karşı karşıyayız. 31 Mart’tan bu yana AKP’nin İstanbul’un sonuçlarını tersine çevirme girişimlerinin ardı arkası kesilmiyor. Aradan 6 gün geçiyor, 7 gün geçiyor, sonuç değişmiyor. Fark küçük de olsa, ka-pan-mı-yor. Yani Ekrem İmamoğlu halihazırda her gün seçim kazanıyor.

Tersinden söyleyecek olursak, Binali Yıldırım ve temsil ettiği AKP her gün İstanbul’u bir kez daha kaybediyor. Kimsenin Yıldırım’ın hanesine yazılmamış oyların kayda geçirilmesiyle ilgili bir sorunu olamaz tabii. Ancak ortaya çıkan tablo, amacın icabında oy yaratmak olduğunu düşündürüyor, iktidarın “ya tutarsa” mantığıyla İstanbul’u almak için her yolu deneyeceğini gösteriyor. Seçimin ertesi günü Binali Yıldırım’ın yüksek sesle yaptığı hesap da her türlü fırsatın değerlendirileceğini anlatıyordu zaten. Yıldırım, “31 bin 136 sandık var. Her sandıktan bir tane oy yanlış yazılmış olsa, bu 31 bin 136 eder ki, bu da aradaki farktan daha fazladır” diyerek sonucu tersine çevirmenin ilk formülünü ortaya atmıştı. Ama o günden beri kaybetse de pes etmemekte.

Şu süre içinde her türlü kombinasyon masaya yatırıldı. Bazı ilçelerde fark mı az, yeniden sayılsın. Diğerlerinde geçici oylar mı fazla, bazıları geçerli kılınsın. Seçmen kütüğünden bir arıza çıkar mı, varsın itiraz süresi çoktan geçmiş olsun, yine de deneyelim. İlçe seçim kurulu itiraz mı etti, YSK’ya kadar gidiliyor. Böyle böyle İstanbul’un genelinde ilçeye ve oy durumuna göre girişimler yapıldı. En çok fayda hangi yolla sağlanacaksa, ya geçersiz oyların ya da tüm oyların sayımı - onun için başvuruluyor.

Sonra medyaya şöyle başlıklar yansıdı: “2325 No’lu sandıkta da Binali Yıldırım’ın 117 oyu gasp edilmiş!” Oyu “gasp edilenin” sadece Yıldırım olmadığı ise haberin içinde saklıydı: “Yapılan kaydırma ile Ekrem İmamoğlu'nun tutanaktaki 164 oyu bir üstünde yer alan Vatan Partisi adayına, Binali Yıldırım'ın 117 oyu Ekrem İmamoğlu'na, Demokrat Parti adayının sıfır oyu ise Binali Yıldırım'a yazıldığı ve sisteme bu şekilde işlendiği tespit edildi.” Yani iddia edildiği gibi tutanaklardaki hataların tek mağduru Binali Yıldırım değil.

AKP parti teşkilatı ve sandık görevlilerinin gözleri önünde hırsızlık falan da yapılmış değil. AKP’lilerin yılların alışkanlığıyla “Nasıl olsa seçimlerin hepsi bizim” rehavetine kapılmalarından kaynaklanmış olabilecek bir durumun, iktidar medyası tarafından hemen darbeye bağlanması da niyetin bozuk olduğunun işareti.

Bu noktada, eğer oylar devşirilemezse, AKP İstanbul seçimlerini yeniletir mi sorusu karşımıza çıkıyor. İstanbul’daki musluklarının kapatılmasına, İBB ile kurulan ilişkilerinin bozulmasına tahammülü olmayanlar, sonuç değişmezse, YSK’nın her seçimden önce usulen ilan ettiği tarihte tekrar sandığa gitmenin hayalini kuruyor. Bu tarih bu seçimlerle ilgili 2 Haziran olarak belirlenmiş ve her ne hikmetse seçimden günler önce AKP medyası tarafından başlı başına bir haber olarak da duyurulmuştu.

AKP’nin umduğu gibi sonuçlanmasa da daha önce bu şekilde yenilenen yerel seçimler var. 2014 Yalova seçimini hatırlayın. YSK, o zaman AKP’nin Yalova’daki seçim sonucuna itirazını ve yenileme talebini kabul etmişti. Yalova’da 30 Mart’taki seçimi 7 oy farkla alan CHP adayı, iki ay sonra tekrarlanan seçimi de 228 oy farkla kazanmıştı.

Bu örneğe dayanarak İstanbul’da seçim yenilenmesi senaryolarını konuşanlar var. Bazıları İmamoğlu’nun ikinci bir seçimden daha da büyük bir farkla çıkacağına inansa da, yenilen pehlivan büyük ihtimalle yine yenilecek olsa da, AKP’nin seçim sihirbazlıklarının daha etkin şekilde devreye girmesi ihtimali unutulmamalı. İş meşru bir seçimi ve seçmen iradesini çöpe atan bir noktaya gelirse, tekrarlanacak seçimin adil olacağını kim garanti edebilir? Özellikle de hakemler yenilgiyi kabul etmeyen eski başpehlivana iltimas geçiyorlarsa.

 

Banu Güven
© Deutsche Welle Türkçe