Gazze’de ne zaman ateşkes olduğunu, ne zaman olmadığını saymanın pek bir anlamı kalmadı. Bir saat kadar bir gelişme olmamışsa, bu, başarı olarak sayılıyor. Filistinlilerin Gazze Şeridi’nde ve belki de yakında Batı-Şeria’da yapmakta oldukları şeyler, dünya üzerindeki birçok kimsenin onlara besledikleri sempati ve iyi dileklerini ciddi bir biçimde sorgulamalarına neden oluyor. Gazze’deki karşılıklı çatışmalar, baskınlar ve diğer şiddet eylemleri, bir yandan Filistinlilere karşı duyulan merhamet ve sempati duygularını tahrip ederken, diğer yandan da ‘biz zaten biliyorduk, Filistinliler ile devlet olmaz’ havasında olanlara da gerekçe sunmuş oluyor.

Bölgede son günlerde ve haftalarda kan dökülmesine İsrail’in özel bir katkısı bulunmuyor. Karşıt grupların iktidar mücadelesinde kimin ‘daha iyi ideolojiye’ ya da kimin ‘daha iyi stratejiye’ sahip olduğu da tartışılmıyor. Tartışılan şey, Filistin halkı üzerinde kimin söz sahibi olması gerektiği! İki karşıt grubu ilgilendiren tek şey aralarındaki eski ve yeni hesaplaşmalar.

Kahire, Şam ya da Riyad’daki görüşmelerde giderilmiş gibi görünen anlaşmazlıklar, daha sonra daha şiddetli bir biçimde yeniden alevleniyor. Anlaşılmaz olan şey, Hamas ve El Fetih’in oluşturduğu ulusal birlik hükümetinin dışarıya karşı geçimli bir koalisyon izlenimi vermek istemesi.

Neredeyse başarıya ulaşacak bir taktikti bu! Zira dış ülkeler daha çok Hamas’ın İsrail’e karşı aldığı tavıra odaklandıkları için, El Fetih’in hükümete katılımından sonra, ılımlı politikacılarla diyalog olanağının doğmasından memnuniyet duyumuşlardı. Ama şimdi başgösteren iç çatışmalar bu ümitleri suya düşürdü. Ve bu gelişmeler, AB’nin Filistinlilere resmen maddi yardıma başladığı bir anda oldu. Şimdi bu yardımların planladığı biçimde yürütülmesinin olanaklı olup olmadığı da bir soru işareti olarak kalıyor.

Başka bir durum daha var: Gazze’de anlaşmazlık içinde olan kardeşler, İsrail Başbakanı Ehud Olmert ve hükümetinin de işini kolaylaştırıyor. İsrail hükümetini barışçıl politikalarla baskı altında bırakacaklarına, İsrail’in Filistinliler ile her türlü temastan, görüşmeden ve tavizden vazgeçmesinin gerekçelerini elleriyle onlara sunmuş oluyorlar. Yakında, tüm bu gelişmelerin ardında İsrail’in olduğu iddiaları da gelebilir, ama bu biraz maceracı bir açıklama olurdu. Zira kendi ayağına kurşun sıkan, Filistinlilerden başkası değil.