2003'te Gül Devrimi olarak adlandırılan protestoların ardından yapılan 2004 yılı seçimlerinde yüzde 96'lık bir oy oranıyla devlet başkanı seçilen Michail Saakaşvili, beş yıllık iktidarını korudu. Eduard Şevardnadze'nin halefi olan Saakaşvili kasım ayında düzenlenen muhalefet gösterilerinin ardından istifasını sunmuş ve erken seçime gidileceğini ilan etmişti.

- Kamuoyu yoklamalarında Saakaşvili’nin halktan aldığı destek düşmesine rağmen şimdi iktidarını korumasını neye borçlu?

Alexander Rahr: Bu sonuçta Gürcistan'daki muhalefetin de sorumluluğu var. Sonuçta ortak bir aday üzerine anlaşamadılar. Ayrıca Gürcistan muhalefeti de Saakaşvili gibi batı yanlısı. Bu durumda batıdan büyük bir destek alması beklenemez, çünkü batı Saakaşvili'yi destekliyor.

- Bununla muhalefet ile Saakaşvili arasında politik açıdan büyük bir fark olmadığını mı söylemek istiyorsunuz?

Alexander Rahr: Evet, tam da bunu söylüyorum. Saakaşvili ülkenin geleceğine ilişkin iki konuyu kendi politikası gibi göstermeyi başardı. Birincisi NATO üyeliği. Gürcülerin % 60'ından fazlası paralel yapılan bir referandumda NATO üyeliğinden yana olduğunu gösterdi. İkinci konu, ülkenin birliğinin sağlanması idi. Balkanlarda Kosova konusundaki gelişmelerin Kafkasya'ya örnek olacağı ve Abhazya ya da Osetya bölgesinin bağımsızlık taleplerini yükselteceği endişesini doğurmuştu. Saakaşvili ülkenin birliği ve bütünlüğünden yana bir seçim kampanyası yürüttü ve seçmenler ona inandılar.

- Oyların sayımındaki gecikme sandıkta manipülayon iddialarını doğruluyor mu?

Alexander Rahr: Batı Avrupa seçimleri ile karşılaştırdığımızda bazı manipülasyonlardan söz edilebilir, ama asıl sorun seçim kampanyasında yaşandı. Saakaşvili medyaya hakimdi. Rusya'da, Ukrayna'da ya da Sovyetler Birliği'nin devamı olan diğer ülkelerde olduğu gibi muhalefetin politikasını seçmene anlatması mümkün olmadı. Ama uluslararası gözlemciler gibi ben de seçimlerin özgür ve adil geçtiğini düşünüyorum. Bence Gürcistan demokrasi yolunda ama Saakaşvili'nin özellikle ekonomik sorunları çözmesi ve halka güven vermesi gerekiyor.

- Muhalefetin seçim sonuçlarını kabul etmeme ve yeni hükümeti engelleme gücü var mı? Saakaşvili'nin bu konuda taviz vermesi mümkün mü?

Alexander Rahr: Saakaşvili akıllı ve demokratik davranarak muhalefeti iktidara ortak edebilir, bakanlıklar verebilir. Bence Saakaşvili'nin artık geçmiş yıllardaki gibi bir politika yürütmesi mümkün değil. İlk dört yılda, yola birlikte çıktığı bazı destekçilerini kaybetti, son olarak Savunma Bakanı Saakaşvili'nin batı yanlısı politikasını protesto ederek istifa etti. Şimdi uzlaşmacı bir tutum izlemesi ve muhalefeti sisteme dahil etmesi akıllıca olur.

- Muhalefetin Saakaşvili'ye karşı protesto hareketi başlatabilecek güçte olduğunu düşünüyor musunuz?

Alexander Rahr: Bunu zannetmiyorum, böyle bir güçleri yok. Gürcistan'da dört yıl önce büyük protesto eylemleri olmuştu, şimdi böyle bir hareketlilik yok. Protesto gösterilerini yapanlar azınlıkta. Muhalefet yeni bir devrim hareketi için yüzbin kişiyi sokağa çıkaracağını ilan etti, ama 4 -5 bin kişi toplayabildi. Bu belki ortodoksların bayramına bağlı tatil ile ilgili, ama daha fazlasını toplayabileceklerini sanmıyorum. Saakaşvili muhalefeti dışlarsa belki güçlenebilirler, ben yine de uzlaşma sağlanmasının mümkün olduğunu düşünüyorum.