Associated Press muhabirleri 25 bin kilometre yolun sadece 724 kilometresinin asfaltla kaplanmış olduğu bir ülkede 2 bin 150 kilometre yol kat ettiler. Geri döndüklerinde ellerinde sadece dışa kapalı kalmış ülkedeki yaşantıya dair kanıtlar bulunuyordu. Fotoğrafta bir kadın Kuzey Kore’nin Kuzey Hwanghae eyaletindeki Pyongyang’un güneydoğusunda bir yol boyunca yürürken görülüyor.

Bir Kuzey Koreli, Ryanggang eyaletindeki Samjiyon köyünde patates ve tavuk pişirmek için yaktığı ateşin yanında oturuyor. Kuzey Kore muhtemelen yeryüzündeki diğer tüm bölgeler arasında en keşfedilmemiş yer. Kendilerine söylenene göre AP muhabirleri daha önce başka hiçbir yabancı gazetecinin giremediği ve sadece birkaç yabancının görmesine izin verilen yerlere girme imkanına eriştiler.

İri bir kaya parçası Kuzey Kore’nin Ryanggang eyaletindeki Peaktu dağının zirvesine giden yolun kenarında duruyor. Kuzey Koreliler Paektu dağına doğal güzelliği yüzünden büyük bir hayranlık duyuyorlar ama bu hayranlığın arkasında daha çok dağın Kuzey Kore devrimiyle özdeşleşmesi yatıyor. Kuzey Koreliler ayrıca dağın, kendi köklerinin bulunduğu yer olarak kutsanmış olduğuna da inanıyorlar.

Çiftçiler Kuzey Kore’nin Ryanggang eyaletindeki Hysean köyünde büyükbaş hayvanlarıyla birlikte sağanak yağmurun altında yürüyorlar. Geziye katılan gazetecilerden biri olan Eric Talmadge: “Kuzey Kore’nin başkenti Pyongyang’dan çıkmak için otobüslerin, tramvayların, parti yetkililerin siyah sedanlarının ve yeni renkli taksi sürülerinin arasında dolanıp durduk” diyor.

Küçük okul çocukları Hamgyong eyaletindeki bir köy yolunun asfaltında açılmış çukurların kapatılmasına yardım ediyorlar. Ülkenin en iyi yolu, başkent Pyongyang’ı doğudaki kıyı şehri Wonsan’a bağlayan 200 kilometrelik otoban. Wonsan’ın dışında, çukurlar, çatlaklar ya da toprak yola yapılmış ani eklemeler yolculuğu sarsıntılı kılabiliyor.

Kuzey Koreliler Hamyong eyaletinde bulunan Kimchaek köyündeki nehir boyunca yürüyorlar. Bir zamanlar kömür madenleriyle bilinen Kilju köyü ve yanındaki demir fabrikasının çevresine inşa edilmiş Kimchaek kenti Kuzey Kore’nin doğu kıyısında bulunan üretken yerleşim yerleriydi ama şimdi burası pas ve kum içersinde gri bir bölgeye dönüşmüş.

Kuzey Kore’de Wonsan şehrinde bulunan bir restoranda öğle yemeğinden arta kalanlar. Hükümetin “gözlemcileri” gezi boyunca gazetecilere eşlik etti. Yabancı turistler gibi AP muhabirleri vatandaşların çektiği yoksulluğun sadece ufak bir bölümünü gördü. Ülkenin birçok vatandaşı restorana gitmek bir yana, ortalama bir ev kirasını bile ödeyemiyor.

Gazetecilerin yolculuğu Kuzey Kore’nin kurallarına göre belirlendi. Seyahat sırasında durup sıradan insanlarla konuşmaya bile izin verilmedi. AP’den Eric Talmadge’a göre yolda karşılaştıkları insanların daha önce bir Amerikalı görmemiş olması oldukça olası.

Kuzey Hwanghae eyaletindeki bir yol kenarında Kuzey Koreli erkekler ülkede üretilen Taedonggang birası ve yerel yiyeceklerle piknik yapıyorlar. ABD’li uzmanlara göre Kuzey Kore bu yıl son 10 yılda hiç olmadığı kadar yiyecek ihtiyacını karşılamayı başardı. Fakat açlık ülkede hâlâ önemli bir problem. Kuzey Koreli çocukların üçte biri yetersiz beslenme yüzünden gerektiği kadar gelişemiyor.

Bir çiftçi Pyongyang’ın kenar semtinde olgunlaşmış bir lahanayı taşıyor. Kuzey Kore’nin topraklarının hemen hemen beşte dördü, üzerinde tarım yapılamayacak kadar kayalık. 1990’larda şiddetli bir kıtlık problemiyle karşılaşmış Kuzey Kore için halkı besleyecek kadar yiyecek sağlamak büyük bir sorun.

Bir adam arabasını tamir etmeye çalışırken diğerleri Wonsan denizinin kıyısında oturuyor. Gezinin büyük çoğunluğunda AP muhabirlerinin daha önceden planlanmış rotanın dışına çıkmasına izni verilmedi. Gezinin nükleer tesisleri ve esir kamplarını kapsamaması şaşırtıcı olmadı.

Bir grup genç, Wonsan denizinin sahilinde piknik yapıyor. Talmadge: “En ıssız yollarda bile bizi takip etmek ve hareketlerimizi izlemekle görevli gözlemciler olmadan gezmemize izin verilmiyordu” diyor ve ekliyor: “Hiçbir kontrol noktasında ya da askeri tesiste fotoğraf çekmemize izin verilmedi.”

Kuzey Koreliler Hamyong eyaletindeki bir köyden geçen tren yolunun kenarında dinleniyorlar. Talmadge dönüş yolunda “Yol boyunca karşılaştığımız insanları tanıma fırsatımız olmadı fakat ülkenin başlı başına anlatacak çok şeyi vardı. Ve o ülkenin kapıları önümüzde açılıyordu” diyor ve ekliyor: “Bize eşi benzeri görülmemiş bir imkan sağlandı.” © Deutsche Welle Türkçe

Associated Press muhabirleri 25 bin kilometre yolun sadece 724 kilometresinin asfaltla kaplanmış olduğu bir ülkede 2 bin 150 kilometre yol kat ettiler. Geri döndüklerinde ellerinde sadece dışa kapalı kalmış ülkedeki yaşantıya dair kanıtlar bulunuyordu. Fotoğrafta bir kadın Kuzey Kore’nin Kuzey Hwanghae eyaletindeki Pyongyang’un güneydoğusunda bir yol boyunca yürürken görülüyor.

Bir Kuzey Koreli, Ryanggang eyaletindeki Samjiyon köyünde patates ve tavuk pişirmek için yaktığı ateşin yanında oturuyor. Kuzey Kore muhtemelen yeryüzündeki diğer tüm bölgeler arasında en keşfedilmemiş yer. Kendilerine söylenene göre AP muhabirleri daha önce başka hiçbir yabancı gazetecinin giremediği ve sadece birkaç yabancının görmesine izin verilen yerlere girme imkanına eriştiler.

İri bir kaya parçası Kuzey Kore’nin Ryanggang eyaletindeki Peaktu dağının zirvesine giden yolun kenarında duruyor. Kuzey Koreliler Paektu dağına doğal güzelliği yüzünden büyük bir hayranlık duyuyorlar ama bu hayranlığın arkasında daha çok dağın Kuzey Kore devrimiyle özdeşleşmesi yatıyor. Kuzey Koreliler ayrıca dağın, kendi köklerinin bulunduğu yer olarak kutsanmış olduğuna da inanıyorlar.

Çiftçiler Kuzey Kore’nin Ryanggang eyaletindeki Hysean köyünde büyükbaş hayvanlarıyla birlikte sağanak yağmurun altında yürüyorlar. Geziye katılan gazetecilerden biri olan Eric Talmadge: “Kuzey Kore’nin başkenti Pyongyang’dan çıkmak için otobüslerin, tramvayların, parti yetkililerin siyah sedanlarının ve yeni renkli taksi sürülerinin arasında dolanıp durduk” diyor.

Küçük okul çocukları Hamgyong eyaletindeki bir köy yolunun asfaltında açılmış çukurların kapatılmasına yardım ediyorlar. Ülkenin en iyi yolu, başkent Pyongyang’ı doğudaki kıyı şehri Wonsan’a bağlayan 200 kilometrelik otoban. Wonsan’ın dışında, çukurlar, çatlaklar ya da toprak yola yapılmış ani eklemeler yolculuğu sarsıntılı kılabiliyor.

Kuzey Koreliler Hamyong eyaletinde bulunan Kimchaek köyündeki nehir boyunca yürüyorlar. Bir zamanlar kömür madenleriyle bilinen Kilju köyü ve yanındaki demir fabrikasının çevresine inşa edilmiş Kimchaek kenti Kuzey Kore’nin doğu kıyısında bulunan üretken yerleşim yerleriydi ama şimdi burası pas ve kum içersinde gri bir bölgeye dönüşmüş.

Kuzey Kore’de Wonsan şehrinde bulunan bir restoranda öğle yemeğinden arta kalanlar. Hükümetin “gözlemcileri” gezi boyunca gazetecilere eşlik etti. Yabancı turistler gibi AP muhabirleri vatandaşların çektiği yoksulluğun sadece ufak bir bölümünü gördü. Ülkenin birçok vatandaşı restorana gitmek bir yana, ortalama bir ev kirasını bile ödeyemiyor.

Gazetecilerin yolculuğu Kuzey Kore’nin kurallarına göre belirlendi. Seyahat sırasında durup sıradan insanlarla konuşmaya bile izin verilmedi. AP’den Eric Talmadge’a göre yolda karşılaştıkları insanların daha önce bir Amerikalı görmemiş olması oldukça olası.

Kuzey Hwanghae eyaletindeki bir yol kenarında Kuzey Koreli erkekler ülkede üretilen Taedonggang birası ve yerel yiyeceklerle piknik yapıyorlar. ABD’li uzmanlara göre Kuzey Kore bu yıl son 10 yılda hiç olmadığı kadar yiyecek ihtiyacını karşılamayı başardı. Fakat açlık ülkede hâlâ önemli bir problem. Kuzey Koreli çocukların üçte biri yetersiz beslenme yüzünden gerektiği kadar gelişemiyor.

Bir çiftçi Pyongyang’ın kenar semtinde olgunlaşmış bir lahanayı taşıyor. Kuzey Kore’nin topraklarının hemen hemen beşte dördü, üzerinde tarım yapılamayacak kadar kayalık. 1990’larda şiddetli bir kıtlık problemiyle karşılaşmış Kuzey Kore için halkı besleyecek kadar yiyecek sağlamak büyük bir sorun.

Bir adam arabasını tamir etmeye çalışırken diğerleri Wonsan denizinin kıyısında oturuyor. Gezinin büyük çoğunluğunda AP muhabirlerinin daha önceden planlanmış rotanın dışına çıkmasına izni verilmedi. Gezinin nükleer tesisleri ve esir kamplarını kapsamaması şaşırtıcı olmadı.

Bir grup genç, Wonsan denizinin sahilinde piknik yapıyor. Talmadge: “En ıssız yollarda bile bizi takip etmek ve hareketlerimizi izlemekle görevli gözlemciler olmadan gezmemize izin verilmiyordu” diyor ve ekliyor: “Hiçbir kontrol noktasında ya da askeri tesiste fotoğraf çekmemize izin verilmedi.”

Kuzey Koreliler Hamyong eyaletindeki bir köyden geçen tren yolunun kenarında dinleniyorlar. Talmadge dönüş yolunda “Yol boyunca karşılaştığımız insanları tanıma fırsatımız olmadı fakat ülkenin başlı başına anlatacak çok şeyi vardı. Ve o ülkenin kapıları önümüzde açılıyordu” diyor ve ekliyor: “Bize eşi benzeri görülmemiş bir imkan sağlandı.” © Deutsche Welle Türkçe

Yaşam kalitesi en yüksek Alman şehri Münih seçildi. Dünya çapında yaşamaya değer kentler arasında 4'üncü seçilen Münih'te, muhteşem bir doğanın ortasında keyifli bir kent yaşamı sürmek mümkün.

Çiçek açan kestane ağaçları altında buz gibi bir biranın keyfi - Bavyera yaşam enerjisini böyle tanımlamak da mümkün. Meşhur Çin Kulesi'nin dibindeki bira bahçesi, bu keyfi tatmak isteyenlerle dolup taşıyor.

Araştırmada 230 büyük kentteki yaşam kalitesi, 39 kritere göre değerlendirildi. Bunlar arasında sağlık hizmetleri, ulaşım imkanları, doğa, güvenlik ve siyasi istikrar gibi kriterler de var. Eğlence olanakları ve dünyaca ünlü Oktoberfest, Münih'e artı puan kazandırdı.

Listenin 6'ncı sırasında Düsseldorf var. Düsseldorflular sadece karnavalı değil Japon Günü'nü kutlamayı da seviyor. Yaklaşık 6 bin 500 Japon'un yaşadığı kentte neredeyse 250 Japon firması var.

Düsseldorf'ta hem resmetmeye değer eski sokaklar hem de postmodern mimarinin benzersiz örneklerini bulmak mümkün. Ren kıyısında yükselen dekonstrüktivist Gehry mimarisi, tabii ki çalışmak için muhteşem bir mekan.

Frankfurt, sadece bankacılığın merkezi değil. Main kenarında yükselen pırıltılı gökdelenlerde dünyanın her köşesinden birçok insan sadece kârlı kazanç elde etmiyor, elma şarabı Äbbelwoi ve ünlü peyniri Handkäs gibi kente damgasını vuran Hessen geleneklerinin de tadını çıkarıyor.

Hibbdebach ve Dribbdebach - kentin yerlileri, Main'in iki yakasını böyle adlandırıyor. Nehrin kuzeyinde Katedral ve gökdelenler yükselirken, güneyindeki Sachsenhausen semtini müze ve lokaller biçimlendiriyor.

İyi bir yönetim, düşük suç oranı ve iyi ulaşım imkanları, kenti dünya sıralamasında 7'nci sıraya taşıyor. Mercer uzmanı Brigitte Ludwig, "Alman kentleri genelde çok yüksek bir yaşam standartı sunuyor" diye konuşuyor.

Birçok Berlinli için kentleri, gezegenin en revaçtaki yeri. Ancak Berlin, tüm çekiciliğine rağmen listede ilk 10'a girmeyi başaramadı. Trafik, yüksek suç oranı ve inşaatı bitmeyen havalimanı nedeniyle ancak 14'üncü sırayı yakalayabildi.

Yaşam standartı yüksek ilk 100 kent arasında 4 Alman şehri daha bulunuyor. Hamburg 16'ncı sırayla Berlin'i yakından takip ederken, Stuttgart 21'inci, Nürnberg 25'inci ve Leipzig 59'uncu sırayı aldı.

Dünya çapındaki kıyaslamada Avusturya’nın başkenti Viyana yine ilk sırada yer alıyor. Hemen ardından Zürih (İsviçre) ve Auckland (Yeni Zelanda) geliyor.

Kim hergün savaş ve krizin egemen olduğu bir kentte yaşamak ister ki! Ukrayna'nın başkenti Kiev listede 176'ncı sıraya gerilerken, listenin en sonunda Bağdat yer alıyor. Hatta Şam'dan bile 10 sıra geride. ©Deutsche Welle Türkçe